این روزها ساختار علمی دانشگاه آزاد اسلامی شکل جدیدی به خود گرفته است؛ اوایل امسال دکتر طهرانچی از تشکیل نظام جدید دانشی دانشگاه سخن گفت و شهریورماه یعنی همزمان با تاریخ ابلاغ نظامنامه مدیریت دانشی تشکیل این دانشکدگان کلید خورد. حالا قرار است با این ساختار جدید فضای علمی دانشگاه دگرگون شده و پتانسیل بالقوه دانشگاه در حوزه علمی بالفعل شود.

کمتر کسی است که نداند سرفصل‌های دروس دانشگاهی در کشور قدیمی هستند و دیگر مانند گذشته کارآمدی لازم را ندارند. این موضوع را می‌توان از لابه لای گلایه‌های دانشجویان و اساتید به خوبی فهمید. گلایه‌هایی که با نگاهی به آمار پایین اشتغال فارغ‌التحصیلان که نتیجه ناکارآمدی محتواهای آموزشی است باعث نگرانی صاحب‌نظران آموزش عالی شده است.

مدتی است که دانشگاه آزاد برگزاری دوره‌های توانمندسازی برای اساتید را در دستورکار خود قرار داده است.

آبان ماه سال گذشته بود که اولین همایش ملی علوم وحکمت اسلامی توسط معاونت علوم انسانی و هنر دانشگاه آزاد اسلامی برگزار شد. امسال و در دومین سال برگزاری، این همایش تبدیل به 9 همایش مستقل شده که هر کدام از این همایش‌ها عناوین مختص به خود را دارد.

نظریه‌پردازی در علوم‌انسانی حکمی، فلسفه علم، فناوری و جامعه و آشنایی با اکوسیستم فن‌آفرینی در جهان و ایران سه عنوان از عناوین این دوره است.

در این روزها صاحب‌نظران بسیاری بر سر تئوری‌ها و مبانی اقتصادی تصمیم‌های دولت اظهارنظر می‌کنند، بسیاری از صاحب‌نظران و مردم نیز علی‌رغم تایید تصمیم‌های بزرگ دولت در جهت اصلاحات اقتصادی، از ضعف در اجرای صحیح برنامه‌ها و سیاست‌ها به‌دلیل ضعف یا ناکارآمدی مجریان گلایه دارند.

علی‌رغم اهمیت تولید ملی، تولیدکنندگان داخلی با چالش‌های متعددی روبه‌رو هستند که تولید را در برخی واحدهای صنعتی متوقف یا تعطیل کرده است. طی سال‌های گذشته دولت‌ها با اعمال سیاست‌های مالی و تعرفه‌ای سعی در حمایت از تولید داخلی داشته اما با وجود صرف هزینه‌ها و منابع قابل‌توجه، چالش‌های تولید مرتفع نشده است.

در دانشگاه آزاد اسلامی به دلیل ضرورت علمی و راهبردهای اصولی و مهمی که این دانشگاه دارد و مهم‌تر از همه نیازی که در جامعه به معطوف شدن آموزش‌های آکادمیک به حل مسائل جامعه احساس می‌شود، تاسیس دانشکده‌های موضوعی درحال پیگیری است.

در اوضاع فعلی کشور آنچه از خود الگو مهم‌تر است، باور همگانی نخبگان و مردم به برخورداری کشور از «یک الگوی نتیجه‌‌‌‌‌‌‌‌بخش و برخورداری از مجریان باورمند» است. به نظر می‌‌‌ ‌‌‌‌‌رسد پایداری این باور نیز در گرو مبارزه جدی با فساد، نقش‌‌‌‌‌آفرینی رسانه‌ها و گفتمان‌سازی صاحب‌نظران در موقعیت‌ها و مناسبت‌های مختلف برای دانشگاهیان، مدارس و مردم است.