مژده لواسانی
مژده لواسانی در ‌گفت‌وگو با «فرهیختگان» گفت:«انگار راضی شدیم که شگفتی نبینیم و همین که یک فیلم قابل‌قبول می‌بینیم خوشحالیم. الان آرزومون شده که فیلم بد نبینیم. وقتی یک فیلم نسبتا خوب می‌بینیم خدا را شکر می‌کنیم و این موضوع سطح توقع همه را تنزل داده است.»
نوجوان دهه ۶۰ با توجه به شرایطی که در آن زمان وجود داشت با آن محتوایی که در تلویزیون برایش تولید می‌شد، خودش را وفق می‌داد و به‌راحتی از آن محتوا استفاده می‌کرد و راضی بود و حتی الان برایش آن برنامه یک خاطره ماندگار شده است، اما در شرایط فعلی و برای نوجوانانی که الان در این رده سنی قرار دارند، آن محتوا اصلا قابل‌پذیرش نیست و هیچ‌جذابیتی برایشان ندارد.
نیمرخ در دهه ۷۰ با نوجوان‌های دهه هفتادی بوده و چطور ممکن است الان بتوان نیمرخ ساخت؟ نتیجه این می‌شود که مثلا شبکه امید و شبکه‌هایی که برای نوجوان کار می‌کنند نمی‌دانم آیا برنامه شاخصی برای نوجوان دارند که مردم اسم آن را ببرند و بگویند فلان برنامه منظور است.
یادداشت