سعید مقیسه: «حذف سخنان دختر شهید سلیمانی در خصوص سریال‌های مورد علاقه ایشان بر اساس نظر ارزیاب تعیین‌شده از ساترا نبوده است.»

پای گلدان و آباژور به مواد ممیزی، به 6 سال پیش بازمی‌گردد؛ جایی که تلویزیون مجاب شد برای پخش سریال‌های خارجی، به‌جای حذف سکانس و ناقص کردن داستان فیلم، از ادواتی مانند آباژور استفاده کند. البته که این مورد خیلی زود به چشم مخاطبان ملی آمد و آنها اعتراض‌های خود را درقالب جوک در فضای مجازی آغاز کردند.

رافعی گفت: «این دوستان چرا تا این اندازه نگران هستند؟ این کار آنها باید مورد کالبدشکافی و آسیب‌شناسی قرار بگیرد. باید مشخص شود چطور از بین نزدیک به 60فیلم، تنها 16فیلم استحقاق ورود به جشنواره را پیدا کرده است؟ این دوستان باید پاسخ دهند که چطور قطار جشنواره انقلاب اسلامی را تا اندازه‌های یک مینی‌بوس کوچک کرده‌اند.

«ممیزی» چه از نوع پیش از انقلابش، چه از نوع دهه شصتی‌اش و چه از نوع سال 99، آفتی است که بین این دو فاصله می‌اندازد. این سبب شده سینما از زندگی ایرانی دور شود و زندگی ایرانی نیز از سینما دور شود. همین جریان سبب شده سینمای ما به سمت تقلید از فیلم‌های وارداتی برود

کارگردان سینما با نقش داشتن مدیران در ممیزی‌ها گفت: «متاسفانه مدیران ما روزبه‌روز که جا می‌افتند، ملاحظه‌کارتر می‌شوند و آمادگی پذیرش و قبول هیچ‌ریسکی را ندارند، درحالی که اگر مشکل فیلم آقای نعمت‌الله و فیلم‌های دیگر، مواردی است که در قبل بوده و حالا دوباره مطرح شده، اینکه اسمش ریسک نیست و بیشتر «سلیقه» است که مدیران جدید دارند و یک «نه» می‌گویند و تا انتهای کار خودشان را راحت می‌کنند.

فارغ از تمامی زیان‌های مادی و معنوی که کرونا در یکسال اخیر بر سینماگران، سینماداران و سینمادوستان عارض کرده، این ویروس منحوس سبب شده صف اکران، به چنان درازایی برسد که تاریخ سینمای ایران هیچ‌گاه شاهدش نبوده است.

بدعت جدید‌ی که در جشنواره فجر راجع‌به ممیزی فیلم‌ها گذاشته شد، تنها بدعتی نیست که در دوران مدیران فعلی ارشاد، جشنواره فجر آن را تجربه کرد.

یک چهره شناخته‌شده گفت: همه فیلم‌های جشنواره امسال هم‌اکنون پروانه نمایش دارند و به برخی از آنها ممیزی‌هایی خورده که آنها را رفع کرده و نسخه اصلاح‌شده را برای هیات‌داوران ارسال کرده‌ایم.

اساسا اگر در راس هرم اجرایی کشور، اراده‌ای جدی برای حمایت از نقدهای دلسوزانه هنرمندان وجود داشت، لایه‌های پایین‌تر هم کمتر به خودشان جرأت می‌دادند بلافاصله نسبت به هر فیلمی واکنش نشان دهند و توقع داشته باشند که آن فیلم نه‌تنها توقیف، بلکه معدوم شود.

قطعا اگر ارشاد سهم نظارتی خودش را پرداخت می‌کرد و کارگردان و تهیه‌کننده قورباغه هم متوجه بودند که در کجا و چه شرایطی فیلم می‌سازند الان با چنین مشکلاتی مواجه نبودند.

آهنگساز و مدیرکل سابق دفتر موسیقی وزارت ارشاد گفت: امروز در دنیای رسانه‌ها چیزی به‌معنای ممیزی و سلب ارائه محصول نداریم. باید در یک‌جایی این تصمیم را بگیریم که به موسیقی رپ مجوز بدهیم و آن را کنترل کنیم و امثال تتلو را مدیریت کنیم تا باشند.

بعد از این جدل‌ها، تازه حرف و حدیث‌ها شروع شد که وزارت ارشاد در راستای کوچک‌سازی که از ابتدای امسال مطرح شده، می‌خواهد بعد از ادغام موسسات خود، بحث ممیزی را به «بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان» بسپارد.