هرگاه در باب توسعه بحث‌هایی شکل می‌گیرد به سرعت درباره آنچه باید رقم زده می‌شد و امروزه نیست یا آنچه در گذشته داشتیم، بحث می‌شود. این شکل بحث‌ها درباره توسعه به نوعی خود توسعه‌زدایی از افکار جامعه است. در روزهای اخیر سخنرانی مسعود نیلی در جشنواره امین‌الضرب و همچنین متن مرتضی مردیها در ستایش کودتای سوم اسفند در فضای مجازی بازخوردهای گوناگونی داشته است.

مسعود نیلی، اقتصاددان و رئیس پیشین دانشکده اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف بازنشسته شد و اخیرا در همان دانشگاه آیین گرامیداشتی برگزار کردند. به این مناسبت نگاهی انتقادی به محوری‌ترین راهکار او برای وضع اقتصادی فعلی داشتیم.

سال 1397 ، زمانی که دانشجوی کارشناسی‌ارشد بودم دکتر مسعود نیلی آرام‌آرام داشت از دولت حسن روحانی فاصله می‌گرفت. همان روزها روزنامه‌ «فرهیختگان» در گزارشی با عنوان «تشریف داشتید آقای مشاور!» به نقد سیاست‌ها و عملکرد ایشان پرداخت.

مسعود نیلی، دستیار اقتصادی حسن روحانی: دوره آقای هاشمی ۱ سال و چند ماه سمت داشتم و سر مسائلی مثل نرخ ارز مشکل داشتم و نهایتا هم آمدم بیرون و خوب هم شد که آمدم بیرون.

نگاهی به محتوای اغلب اظهارات اساتید و نخبگان اقتصادی در نشست با سیدابراهیم رئیسی نشان می‌دهد که رئیس‌جمهور منتخب مردم، دولت را با شرایط بسیار ویژه و با دشواری‌ها و گره‌های گوناگون از حسن روحانی تحویل خواهد گرفت.

اساتید و نخبگان اقتصادی در دیدار با رئیسی به بیان دیدگاه‌ها، نظرات و راهکارهای مدنظر خود درباره نوع مواجهه دولت با مشکلات بخش اقتصاد و نحوه ورود به عرصه حل و فصل این مشکلات پرداختند.

در شرایطی که اقتصاددانان طیف‌های مختلف فکری بر این مساله اجماع دارند که هیچ‌گاه در ایران «بخش خصوصی قدرتمند مستقل از حاکمیت» وجود نداشته است، یا به تعبیری همواره با «سرمایه‌داری رفاقتی» روبه‌رو بوده‌ایم، چه توقعی از اهداف آزادسازی اقتصادی یا خصوصی‌سازی می‌توان داشت؟