نادر سلیمانی در محفل اکران ویژه فیلم ضد که شب گذشته با حضور خانواده شهدا در ایوان شمس برگزار شد: این مساله به سیاست و هیچ‌ چیز دیگری ربط ندارد و همیشه احترام خاصی برای خانواده شهدا قائلم؛ چرا که عزیزانی را در خانواده‌ام در ایام جنگ از دست داده‌ام. منافقین در جنگ ما کنار دشمن ایستادند و جان عزیزان بسیاری از ما را گرفتند.

جواد موگویی، مشاور فیلمنامه فیلم سینمایی «ضد» درباره منبع اصلی دیالوگ‌های این فیلم و گرته‌برداری‌ها در طراحی شخصیت‌های قصه از افراد واقعی صحبت می‌کند و برخی چهره‌ها را لو می‌دهد.

این اتفاق که از هر سو به حوادث مهم اواخر دهه 50 و سال 60 نگاه می‌کنیم، ردپایی از شهید بهشتی پیدا می‌شود، سبب می‌شود توفیق اجباری تصویرگری ایشان در آثار سینمایی و مستند به‌وجود بیاید، ازجمله مواردی که این بار در فیلم ضد نیز اتفاق افتاده تا به این ترتیب سینمای ایران، در اثری دیگر تصویر دیگری از این چهره محبوب و مردمی را به‌نمایش بگذارد.

«ضد» اثری درباره شخصیت و منش فکری شهید بهشتی یا فیلمی در ارتباط با حزب جمهوری اسلامی نیست بلکه یک قصه عاشقانه را در بستر فعالیت‌های سیاسی روایت می‌کند. در حقیقت تا جایی که درام قصه این اجازه را داده به شخصیت شهید بهشتی پرداخته شده است اما برای پرداختن به ابعاد پنهانی منش و شخصیت این شهید یک فیلم مستقل نیاز است که پرتره‌ای از این شهید باشد.

ما در بستر اتفاقات واقعی، یک قصه کاملا تخیلی را تعریف کردیم درصورتی که در نمونه‌های مشابه این اثر مانند «ماجرای نیمروز»، «ماجرای نیمروز: رد خون» و «سیانور» کاراکترهای واقعی هم دیده شده است پس نگارش فیلمنامه از این جهت برای من جذاب و چالش‌برانگیز بود.

دهه 60 غیر از آزادی و عدالت، یک موضوع مهم دیگر هم دارد که مسائل سیاسی آن است. به‌قدری آن دوران پرآشوب بوده که تا مدت‌ها می‌شود درباره‌اش مستند و فیلم داستانی ساخت. درمقابل طیفی که به دهه ۶۰ از لحاظ نبود آزادی‌های اجتماعی طعنه می‌زنند، کسی نیامده تا فیلمی راجع‌به انسجام اجتماعی آن دوره و خصوصا عدم‌تبعیض بسازد.

تمرکز فیلم بر شخصیتی است که در قامت یک نفوذی مجاهد خلقی در دستگاه حراستی حزب جمهوری اسلامی ظاهر می‌شود. شخصیت اصلی، در شمای فردی مذهبی و به‌اصطلاح حزب‌اللهی، چنان اعتماد حزب را به خود جلب می‌کند که شرایط برای ترور و انفجار را مهیا می‌کند؛ اما چطور و چگونه، خدا می‌داند.