عرفان خیرخواه
سیدجواد میری، جامعه‌شناس و عضو هیات‌علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی اخیرا کتابی را تحت عنوان «سوسیوکاوی» به زیور طبع آراسته است که به‌نوعی رویکردی میان‌رشته‌ای به موضوع رنج انسان داشته و نظریه‌ای درباب رهایی از آن را ارائه کرده است.
در سومین قسمت از سلسله‌گفت‌وگوهای «شکاف‌های اجتماعی در ایران» به سراغ ابراهیم فیاض، مردم‌شناس و استاد دانشگاه تهران رفتیم تا درباره ریشه، علل و راهکارهای بهبود شکاف‌های اجتماعی در ایران با او گفت‌وگو کنیم.
بخش دوم از گفت‌وگوی «فرهیختگان» با حسین ابوالحسن‌تنهایی، جامعه‌شناس و عضو هیات‌علمی دانشگاه آزاد تهران درباره وضعیت جامعه ایران و شکاف‌های اجتماعی آن را در ادامه می‌خوانید.  
:موضوع «شکاف‌های اجتماعی» در ایران در میان اندیشمندان و صاحب‌نظران عرصه علوم اجتماعی از نقطه نظرگاه‌های متفاوتی بسته به پارادایم نظری که دارند مورد دقت قرار می‌گیرد. در دومین قسمت از سلسله‌گفت‌وگوهایی‌هایی که درباره «موضوع شکاف‌های اجتماعی» با جامعه‌شناسان و نظریه‌پردازان ایران داشتیم به سراغ حسین ابوالحسن‌تنهایی، جامعه‌شناس و عضو هیات‌علمی دانشگاه آزاد اسلامی تهران رفتیم و درباره ریشه، علل و راهکار‌های بهبود شکاف‌های اجتماعی به بحث نشستیم. 
برای اینکه فهم دقیق و شناخت سنجیده‌ای از «شکاف‌های اجتماعی» داشته باشیم به سراغ متفکران و جامعه‌شناسان مطرح در ایران رفتیم و سلسله گفت‌وگوهایی را ترتیب داده‌ایم که در ادامه اولین گفت‌وگوی ما با تقی آزادارمکی، جامعه‌شناس و عضو هیات‌علمی علوم اجتماعی دانشگاه تهران را می‌خوانید.
یکی از «موقعیت‌های مرزی» هنگامی رخ می‌دهد که ما تماس یا ارتباط نزدیکی با پدیده مرگ داشته باشیم، در معرض خطر و تهدید آن قرار بگیریم و به‌یکباره خود را در آستانه فروافتادن در آن احساس کنیم.
جهت‌فراهم‌کردن‌امکان‌تجربه‌‌اصیل‌وواقعی‌برای‌زنان‌بایدبه‌شیوه‌های‌متفاوت‌بودن‌که امکان طرح‌افکنی‌بالقوگی‌های زنانه‌را دارا‌باشد،اندیشید.
حضور کرونا و یادآوری مرگ فضایی را فراهم می‌کند که برخلاف سابق که درحال فرار یا فراموشی مرگ بودیم و با اعمالی غیراصیل و جبرانی مواجهه‌ای نامعتبر با آن داشتیم این‌بار بتوانیم با رویارویی بنیادین و اساسی سراغ آن برویم؛ چراکه اینک مرگ از هرلحظه نزدیک‌تر و محتمل‌تر شده و سایه‌اش را می‌توان پشت در احساس کرد‌. برخورد اصیل و استعلایی با مرگ نه به معنای استقبال یا طلب آن بلکه پذیرش و همنشینی با آن را در پی دارد.
اگر شورای نگهبان بتواند با بسط ید نخبگان و مردم شئون عدالت و جمهوریت را در امور مربوط به خود لحاظ کرده و در عمل مشارکت فعالانه و همدلانه نه عدم مشارکت یا مشارکت سلبی یا مشارکت ترعیبی را جلب کند قطعا همراهی و اعتماد اکثریت قاطبه ملت را منجر خواهد شد که این خود سبب رضایت و تایید محکم‌تر این نهاد انقلابی از سوی مردم خواهد شد.
آزادی را در معنای متداول و مدرن، «حق انتخاب» و «اختیار» تعبیر کرده‌اند در حالی که «آزادی مدرن حقیقی» در نظر سارتر، پذیرش «مسئولیت آزادی» است و البته حتی در پس پشت مسئولیت‌ناپذیری و انفعال و تسلیم هم آزادی پنهان است.
یادداشت