شایعه شده که دولت برای حمایت از کاغذ تولیدداخلی، به‌دنبال حذف یارانه کاغذ وارداتی است و احتمالا عوارض و مالیات برکاغذ وارداتی گذاشته می‌شود.

چون بازار صنعت چاپ کشور در ایران کوچک و محدود است، خیلی به‌سراغ بهره‌مندی از توان دانش‌بنیان‌ها نیامده‌ایم؛ البته این جریان دلیل نمی‌شود که شرکت‌های خلاق و نوآورانه، بازارهای جهانی چاپ را نبینند و به فکر تصاحب آن نباشند. ممکن است فعالیت این شرکت‌های فناورانه در صنعت چاپ در ابتدای راه باشد، اما خیلی هم از دیگر کشورها دور و عقب نیستیم.

اندیشمندان و نویسندگان ایرانی، افکار خود را در قالب کتاب‌های خود دوزبانه و یا صرفا به زبان عربی به یادگار می‌گذاشتند. بنابراین این صنعت در ایران قدمت تاریخی زیادی دارد. امروزه اما با رشد صنعت چاپ این اتفاق جان و رنگ بیشتری به خود گرفته و در مدت کوتاهی کتاب‌ها به زبان‌های گوناگون ترجمه می‌شوند و در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌گیرند. کتاب‌های مذهبی به نسبت دیگر کتب، به زبان‌های بیشتری ترجمه شده است و انجیل، کتاب مقدس مسیحیان در صدر جدول قرار دارد.

با ورود ویروس کرونا صنعت چاپ که با رقیب بزرگی به نام شبکه‌های مجازی و آنلاین دست و پنجه نرم می‌کرد، این‌بار باید هم جایگاه خود را تثبیت کند و هم بتواند در این وانفسا تدبیری برای این ویروس داشته باشد که با همین امکانات و شرایط بخشی از بازار را از دست ندهد، شاید چاپ بسته‌بندی و لیبلینگ توانست خود را در این بازار مدیریت کند اما بخش سنتی چاپ، شاید به جرات می‌توان گفت به جایی رسید که عدم‌فعالیت را بهترین گزینه خود دانست.

اولین چاپخانه، به ‌روش حروفچینی (چاپخانه حروفی) در اواخر دهه ۱۲۷۰، توسط یوسف اعتصامی (اعتصام‌الملک آشتیانی، پدر پروین اعتصامی) در تبریز دایر و در دهه آخر قرن ۱۸ میلادی تحولاتی در چاپ ایجاد شد.