به مناسبت زادروز خواننده و آهنگساز پاپ و سنتی ایرانی، محمد اصفهانی،چکیده ای از آثار او را ببینید.

همایون شجریان با انتشار پستی از آلبوم جدیدش با همراهی گروه تنبور شمس وآهنگسازی کیخسرو پورناظری خبر داد.

انجمن مبارزه با نشر جعلیات با انتشار تصاویر استفاده‌شده در سریال «گناه فرشته» در کنار تصاویر اصلی، نوشته است:«در قسمت سوم سریال «گناه فرشته»، تصویر شخصیت داستان در کنار برخی از بزرگان ادب و هنر به چشم می‌خورد. ایجاد چنین تغییری در عکس اصلی، علاوه بر تحریف تاریخ، نمونه بارز نادیده‌گرفتن حقوق معنوی افراد حاضر در عکس و خانواده‌هایشان است.»

در پاسخ به اعتراض عموپورنگ گفته بود: «چقدر نامردین شما!» و پرسیده بود: «دو ساله من آهنگ نخوندم، یک بار فکر نکردین مشکل از خودتونه؟» و ادعا کرده بود: «من اگه اندازه تو با بچه‌ها سروکار داشتم الان ارتش داشتم، می‌گفتم بشینید کل بچه‌های دنیا می‌نشستن، ولی تو بُرشت، کَره رو هم نمی‌بره.»‌ این به ظاهر استدلال‌های کوبنده ساسی‌مانکن خیلی‌ها را شگفت‌زده کرد.

بی‌تردید جهاد علمی شهید دکتر فخری‌زاده که سالیان سال با نیتی خالصانه در گمنامی و بی‌نامی برای تقویت پایه های اقتدار دفاعی و ایجاد وحدت، عزت و همدلی میان آحاد مردم شریف و فرهنگ پرور ایران اسلامی صورت گرفت، نباید با اقدامات وحدت شکن و تفرقه انگیز خدشه‌دار گردد.

درک شجریان از عرفان تا چه حد است؟ آیا -آنچنانکه مکرر کرده‌اند- او رابط دوران معاصر با ادبیات کهن بود؟ آیا او‌ حافظ و مولوی و... را در روزگار معاصر زنده نگاه‌ داشت؟

نوازنده کمانچه و ویولن و عضو شورای عالی خانه موسیقی ایران گفت: شجریان نمی‌خواست مردم را سرگرم کند. او می‌خواست راه درست علمی موسیقی را ادامه دهد و در این راه بسیار موفق بود.

قطعا آثاری که استاد شجریان برای مردم تولید کرد و شاگردانی همچون استاد جهاندار، استاد نوربخش، استاد شفیع و... تربیت کرد، نمود تاثیرگذاری‌های استاد شجریان است و اگر این کارها را نمی‌کرد، نمی‌توانم پیش‌بینی کنم چه اتفاقی رقم می‌خورد. قطعا اگر شجریان را نداشتیم تاثیراتی را که به‌عنوان ذخیره فرهنگی در آواز ایرانی داشتیم، الان نداشتیم.

حالا که آن جو ابتدایی روزهای پس از درگذشت استاد شجریان خوابیده است وقت مناسبی است تا ویژگی‌های موسیقی و آوازی و همچنین تاثیرات وی در شاخه‌های مختلف موسیقی را بررسی کنیم.

شجریان مرد سیاسی نبود و نتوانست و بنا هم نداشت مواضعی سیاسی اتخاذ کند، گرچه پس از وفات او دو گروه، دو دسته از مواضع او را برجسته کرده و به جدال با هم پرداختند.

توجه به ادبیات و شعر پارسی و موانست با استادان پارسی ازجمله هوشنگ ابتهاج و شفیعی‌کدکنی تاثیر شگرفی بر او و آوازخوانی‌ استاد شجریان گذاشته است. کمتر آوازخوانی در طول تاریخ موسیقی ایران با این تنوع و درک درست از شعر آواز خوانده است.

شجریان یک آوازه‌خوان خارج‌نشین نیست. شجریان یک «نوحه‌خوان کاباره‌ای» نیست، «آوازه‌خوان دوره‌گرد» نیست؛ بیننده آینده تاریک نیست. غرق در شکوه پوشالی چیزی به نام گذشته نیست و البته شجریان حاج‌منصور و آهنگران هم نیست.... شجریان چیزی است مثل سلیم؛ اصل جنس.

استاد محمدرضا شجریان باوجود تلاش‌های برخی گروه‌های سیاسی در مصادره و سوءاستفاده از او اما تنها به فرهنگ و هنر این کشور و مردمش تعلق دارد.

در ویدئوی «فرهیختگان» با چند نفر از تجمع کنندگان مقابل بیمارستان جم صحبت می‌کنند و از آنها می‌خواهند که آثاری از شجریان را نام ببرند. آنها درمانده می‌شوند و نتیجه حتما این است که سینه‌چاکان شجریان جوگیرانی بی‌اطلاع هستند که اصلا چیزی از شجریان نمی‌دانند.

از حاضران مقابل بیمارستان جم پرسیدیم کدام اثر استاد شجریان را می‌شناسند و با آن خاطره دارند؟ پاسخ‌ها را ببینید.‌/ گزارش از کامیار خطیبی، عکاس روزنامه «فرهیختگان» ‌