شبکه نمایش خانگی
فیلیمو خود را بزرگ‌ترین پلتفرم شبکه نمایش خانگی در ایران می‌داند و معتقد است با در اختیار داشتن حدود ۷۰ درصد از سهم بازار، صدرنشین پلتفرم‌های VOD است.
داستان‌های سریال‌های شبکه نمایش خانگی اغلب در بستر زندگی لوکس و پرزرق‌وبرق روایت می‌شوند یا بر زندگی حاشیه‌نشینان و طبقات فرودست تمرکز دارند، درحالی‌که تجربه‌های زیست قشر میانی جامعه که می‌تواند پلی میان این دو قطب باشد، کمتر دیده می‌شود.
تیم سازنده سریال «سووشون» در بیانیه‌ای رسمی با اشاره به سوءتفاهم پیش آمده، با عذرخواهی از قوم نجیب و تمدن‌ساز لر، بر احترام عمیق خود به همه اقوام ایرانی و هدف اصلی اثر که نمایش پیوندهای ملی و فرهنگی است، تأکید کرد.
در ۵ ماه اخیر ۳۳ سریال ایرانی توسط تلویزیون و شبکه‌های نمایش خانگی تولید شده که سهم تلویزیون ۵۲ درصد آثار بوده و سهم نمایش خانگی ۴۸ درصد. تلویزیون از ۱۶ شبکه اصلی خود ۱۷ سریال پخش می‌کند که این سریال‌ها مربوط به ۵ کانال؛ یک، دو، سه و نسیم و افق هستند. در این میان شبکه ۳ با ۶ سریال بیشتر اثر را تولید کرده و شبکه‌های افق و نسیم با تنها یک سریال پایین این جدول قرار می‌گیرند.
در این دوره و زمانه، دیگر هیچ حد و حدودی برای انتخاب بازیگران وجود ندارد. در عوض، همان چند چهره آشنا، مدام بین پروژه‌های مختلف دست‌به‌دست می‌شوند؛ یک روز نقش اول سریال می‌شوند، روزی دیگر مجری تاک‌شو و هفته بعد، مهمان یک گیم‌شوی چندقسمتی.
بعد از حدود دو هفته، پلتفرم نماوا رفع انسداد شد و فعالیت خود در شبکه خانگی را از سر گرفت.
نمایش خانگی سالانه به طور میانگین ۱۷ سریال را منتشر کرده است. از این ۸۵ اثر، ۲۹ اثر جنایی‌ است و این یعنی ۳۵ درصد محتوای تولید شده در ۵ سال اخیر. بعد از جنایی رتبه بعدی به آثار کمدی اختصاص دارد و این ژانر با حدود ۲۲ اثر توانسته بخش مهمی از مخاطبان را به خود اختصاص بدهد.
پلتفرم «نماوا» به دلیل تخلفات مرتبط با پخش سریال «سووشون» مسدود شد.
یوتیوب فارسی با رشد سریع به یکی از مهم‌ترین میدان‌های تولید محتوا تبدیل شده و حالا بازیگران، بلاگرها و چهره‌های جدید در آن نقش فعالی ایفا می‌کنند.
در حالی که تولیدات سینمایی و تلویزیونی ایران از ضعف فیلمنامه و داستان‌پردازی رنج می‌برند، اقتباس از ادبیات داستانی داخلی می‌تواند به تحولی در این صنعت منجر شود. با افزایش فعالیت پلتفرم‌های نمایش خانگی، اقتباس از رمان‌های ایرانی بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته، اما هنوز بسیاری از آثار مهم ادبی به دنیای تصویر راه نیافته‌اند.
رضا دادویی، کارگردان سریال «آبان» در گفت‌وگو با «فرهیختگان» اظهار کرد: بحث قصۀ جدید یا شباهت داشتن و نداشتن، به نظر من نه نقطه‌قوت محسوب می‌شود و نه نقطه‌ضعف. یعنی اگر شما توانسته باشید روایت خود را به‌درستی و به‌شیوه‌ای جذاب برای مخاطب ارائه دهید، دیگر هیچ اهمیتی ندارد که آیا به اثر دیگری شباهت دارد یا خیر.
درام‌های اجتماعی نمایش خانگی با محوریت خیانت و قدرت همچنان در اولویت تولیدات پلتفرم‌های ایران هستند. سریال «آبان» پلتفرم جدید شیدا نیز با استفاده از الگوی ترکیه‌ای‌ها، ضمن موفقیت تجاری، چالش‌های روایی و نقدهای مخاطبان را به همراه داشت.
مالکیت پلتفرم‌های نمایش خانگی بار دیگر به بحثی داغ در میان اهالی رسانه تبدیل شده است. در این گزارش، «فرهیختگان» به بررسی گردانندگان اصلی این صنعت پرداخته و نقش تازه‌واردها و رقابت‌های پشت پرده را تحلیل کرده است.
نمایش خانگی ایران در سال‌های اخیر با تک‌آثاری که می‌درخشیدند، نتوانست به‌عنوان یک جریان هنری قدرتمند شکل بگیرد. اما از سال ۱۴۰۳ و با استقبال مخاطبان از سریال‌هایی چون «افعی تهران» و «در انتهای شب»، نوید ایجاد یک صنعت با بیم و امیدهای فراوان آغاز شد که در سال ۱۴۰۴ پلتفرم‌ها به برنامه‌ریزی سالانه پرداختند.
سال ۱۴۰۳ سالی خاص برای نمایش خانگی بود؛ سالی که با حضور نسل تازه‌نفس کارگردانان و روایت داستان‌های پرتنش، مسیری تازه برای پلتفرم‌ها تعریف شد. در این میان، ردپای تغییرات و تأثیر حواشی در آثار منتخب کاملاً مشهود است.
1 2 3 4... 9
یادداشت