رشد اقتصادی سینمای چین که چند سال پیاپی ادامه داشته و چشم‌اندازهای امیدوارکننده‌ای برای چند سال پیاپی دیگر هم می‌توان در مورد آن متصور بود دو جنبه متضاد و متناقض دارد که یکی می‌تواند به عنوان الگو مورد توجه قرار بگیرد و دیگری به عنوان عبرت.

داستان آدم‌ها و رویدادهای فوتبالی دربرگیرنده لحظات دراماتیکی است که نه از دنیای خیال که متصل به دنیای واقعی است. واقعیتی که به لحظات تلخ و شیرین یک ملت گره خورده است و مستندسازان ورزشی با پرداختی سینمایی و با گریزی به لحظات دراماتیک دنیای فوتبال، از مسائل دیگری همچون سیاست، فرهنگ و اجتماع می‌گویند.

عشق، عدالت و امید و القصه هر چیزی که می‌خواهید در زندگی واقعی ببینید و ممکن است دیریاب باشد، در سینمای هند وجود دارد.

سینمای آمریکا حالا سری دوم فیلم تاپ‌گان را پس از ۳۴ سال درباره ایران می‌سازد؛ البته حرفی از اشغال ایران هم زده نمی‌شود و صرفا یک حمله محدود و هدفمند نمایش داده شده است.

فیلم «نبرد در دریاچه چانگجین» سال گذشته اولین فیلم پرفروش دنیا شده بود. این فیلم البته نهایتا جایگاه نخست را به یک اثر هالیوودی داد اما با این حال، چنین فروش حیرت‌انگیزی جهان را در شوک فرو برد.

سینما معمولا شروع‌های توفانی خودش را با سال نو تنظیم می‌کند؛ از اکران نوروزی در ایران گرفته تا سال نوی چینی و تعطیلات کریسمس در کشورهای غربی و مسیحی.

چین سال پیش هم وضعیت خوبی در سینمای جهان داشت اما سود خیره‌کننده‌اش در سال ۲۰۲۰ میلادی به موفقیت آنها و سایر کشورهای شرقی در مهار ویروس کرونا و عدم‌موفقیت کشورهای غربی، خصوصا آمریکا در همین زمینه برمی‌گردد.

حتی در صورت کنترل ویروس کرونا بازگرداندن اعتماد عموم برای رفتن به سینما در میان چینی‌ها زمانبر خواهد بود و سینمای چین گیشه بیشتری را از دست خواهد داد.