چندین سال است همه مربیان مخصوصا آنها که همکاری با تیم‌های نفتی را تجربه کردند از جنگی نابرابر صحبت می ‌کنند. چرا راه دور برویم همین فصل قبل که با قانون ممنوعیت استفاده از بازیکن خارجی لیگ را تحت‌تاثیر قرار دادند هیچ عدالتی رعایت نشد. آنها که پول داشتند خارجی هم داشتند و آنها که پول‌شان کم بود در حق‌شان اجحاف شد.

استفاده از توان فردی یک بازیکن بد نیست ولی اگر زیاد از حد روی این توانایی حساب کنیم، همان اتقافی می‌افتد که در بازی با کره رخ داد و دیدیم وقتی طارمی را بستند تیم ما تعطیل شد.

چندروز قبل وقتی استعفا دادم، جلسه هیات‌مدیره تشکیل شد و باتوجه به عملکرد تیم تشخیص دادند برگردم و به کارم ادامه دهم. البته چون بیمار بودم چندروز بعد به تمرینات اضافه شدم، ولی با جدیت برگشتم. اگر بحث تیم دیگری بود، اصلا به تمرینات برنمی‌گشتم.

از نظر کاری فشاری از روی تیم ما برداشته نشده است و با وجود صدرنشینی توقعات بیشتر است و راه دشوارتر می‌شود. در نتیجه باید تلاش‌مان را بیشتر کنیم.

واقعیت این است که در خوزستان و آبادان یک‌سری بازیکنان جوان داریم و اینها پشتوانه باشگاه ما هستند. من دوست داشتم از بازیکنانی که 15، 16ماه از آنها استفاده کرده بودم به تیمم بیاورم.

ما منتظر رای استیناف بودیم. به ما گفتند تا 5 مرداد فرصت داریم مدارک‌مان را به کمیته استیناف ارسال کنیم. تعجب کردم چطور با توجه به اینکه رای صادر نشده، تاریخ بازی را مشخص کردند؟ تاریخ بازی را مشخص کردند؟ از طرفی تیم پارس جنوبی با توجه به فشردگی مسابقات اصلا آماده این بازی نیست. شاید این قبیل اتفاق‌‌ها در فوتبال همه جای جهان اتفاق بیفتد ولی وقتی می‌گویند ما با باشگاه‌‌ها در تعامل هستیم چطور چنین برنامه‌ای تنظیم می‌کنند