سیدمجید امامی
قصه مردم و دولت یا همان سرمایه اجتماعی دولت در جمهوری اسلامی ایران در دهه گذشته به بغرنجترین شرایط خود رسید. کار به آنجا کشید که رسمیترین و متمرکزترین نهاد تعین مردمسالاری یعنی انتخابات، از سوی بسیاری طیفهای سیاسی اجتماعی طرد و حتی برخی وفاداران و منادیان هسته سخت نظام، سودای عبور از آن را داشتند.
منشأ بخشی از مشکلات به لحاظ عملی این است که دولتهای متنوع زمانی که روی کار میآیند خودشان را متعهد به سیاستگذاریها نمیدانند. ابزاری که شما بتوانید بهوسیله آن ساختارهای حکمرانی را تا حدی نسبت به انجام آن سیاستها موظف کنید، فشار افکار عمومی است. بنابراین این سطوح، سطوحی هستند که به ما میگویند سیاستگذاری در چه شرایطی میتواند موفق شود.
معتقدم که «پدیدارشناسی هویت» از «جامعهشناسی هویت» خیلی کارآمدتر است و برای فهم هویت ایرانی ما باید عمیقا به «هستی واقعی جامعه ایران در پهنه تاریخ» متعهد باشیم.
قانون جدید مهریه با خانواده چه میکند؟
هلاکت ابوشباب؛ شادی غزه و خشم رسانههای عبری
دربی تهران ۵۷ ساله شد
بنویسید بنیامین نتانیاهو بخوانید مناخیم بگین
تشییع پیکر همسر و فرزند معاون رئیسجمهور
آیا در روز حراج جمعه اتفاق عجیبی در اقتصاد ایران افتاد؟
تساوی بدون گل و پرحادثه خیبر و شمس آذر
دیدار؛ با چادرِ مادر و شعرهای پدر
روزی که ایمون زاید جاودانه شد!
آغاز ثبتنام دو وام دانشجویی وزارت بهداشت
«فرهیختگان» از دغدغه دانشجویان دکتری میگوید
باکیچ، فخریان و صادقی خط خوردند
ذخیره آب سدهای تهران نصف شد
خودکشی یک افسر اسرائیلی بعد از جنگ غزه
از کریم و پیروانی تا وریا و محسن خلیلی
ترکیه آخرین خریدار بزرگ گاز روسیه شد
شلیک موشکهای بالستیک در رزمایش نیروی دریایی سپاه
رحمتی و نیلسون رکورددار دربی
کاپیتانهای رکورددار دربی
قالیباف: ورزش قدرت دیپلماسی عمومی را افزایش میدهد
پزشکیان: روابط ایران و تایلند بر پیوندهای ۴۰۰ ساله استوار است
کدام قرعه؟ مرگ یا زندگی؟
وزیر علوم: ساخت ۴هزار خوابگاه دانشجویان متأهل را آغاز کردیم
یادداشت











