زهرا شمیرانی
«رادیوچه» بر بنیاد ایده‌ خودآگاهی تاریخی شکل گرفته؛ مفهومی که پائول ریکور، فیلسوف فرانسوی، آن را ادغام زمان در هویت می‌نامد. از دید ریکور، انسان و جامعه هر دو تنها زمانی صاحب هویت هستند که بتوانند داستان خود را تعریف کنند و «روایت» را به مثابه‌ شیوه پیوند گذشته، حال و آینده به کار گیرند.
«مجله تصویری فرهیختگان» بضاعت مزجات ما در روزنامه «فرهیختگان» برای گشایش مسیر‌های نو و نخستین برنامه، مجله علوم‌انسانی «ایده» است. «ایده» میانجی اصحاب رسانه و اندیشه است و با خوانش مسئله‌مند گذشته، افق آینده را می‌گشاید. این میانجی‌گری، شرط فرهنگی حضور تازه است. به‌زعم ما این قالب جدید رسانه‌ای اگر نتواند از نشاط خط و وقار پاراگراف تقلید کند، به حضور بی‌ریشه تبدیل خواهد شد.
نطق نتانیاهو در صحن مجمع‌عمومی سازمان ملل نمی‌توانست پرده را از یکی از کهن‌ترین و پایدارترین منطق‌های حذف سیاسی کنار بزند. سخنان وی یادآور استعاره‌ای شد برخاسته از نمایشنامه «تاجر ونیزی» شکسپیر؛ «سیاست شایلاکی».
آنها که فرهنگ را عامل تعیین‌کننده می‌دانند اغلب درباره فرآیندی که فرهنگ را از جامعه به فرد و برعکس منتقل می‌کند، توضیحی نمی‌دهند. می‌گویند باورها و هنجارهای فرهنگی، منتقل، جذب و آموخته می‌شوند اما نمی‌گویند با چه سازوکاری. گفت‌وگوهای ما در رادیو مضمون با اهالی کتاب به قصد ثبت نوعی خاطره‌پردازی و خودزندگی‌نامه‌گویی انجام شد.
نمی‌دانیم شما هم از مخاطبان پادکست «هان» بوده‌اید یا نه، برنامه‌ای شبیه یک رادیوی اینترنتی که با زیرعنوان قصه ارباب معرفت ۳۰ شب دلچسب و متفاوت را در ماه رمضان امسال برای مخاطبانش رقم زد.
گاهی هم فرم خاطره در انتخاب صدا و موسیقی تعیین‌کننده است. مثلا مسکوب نوشته قهوه می‌نوشیدیم و از تلویزیون صحنه ورود امام را تماشا می‌کردیم که آن افتضاح پیش آمد
یادداشت