رضا رشیدپور و گلزار و... باید به تلویزیون برگردند؟ به نظرم سوال مهمی نیست؛ من فکر می‌کنم هر کس قانون اساسی و ساختار سیاسی را در نظر و عمل قبول دارد و می‌تواند به شکل حرفه‌ای حرفِ ملی بزند و تحت یک قرارداد چارچوب‌مند و غیرآپارتایدی حاضر باشد کار کند بد نیست که در شرایط فعلی آنتن داشته باشد.

انگار روزهای عجیب تلویزیون تمامی ندارد و حالا دیگر سطح دعوای بین برنامه‌سازان تلویزیونی به فضای عمومی هم کشیده شده است.

هنوز هیچ مرجع رسمی خبر تایید برگشت «رضا رشیدپور» و «محمدرضا گلزار» را تایید نکرده است اما 2 طیف سیاسی عصبانی شده‌اند.

بومی سازی برنامه‌های موفق خارجی، ایده درست و جذابی است، به شرطی که نسبت به نزدیکی فرهنگ های کشور مبدا و مقصد مطالعاتی صورت گرفته باشد.

این شکل و شمایل از اعتراض و انتقاد که شخصیت‌ها و حوادث سریال را بازنمایی شده از رفتار یک قوم، شغل یا مثلا هواداران یک تیم فوتبال می‌گیرد، در بیشتر موارد متاثر از یک فضای هیجانی است و نمی‌تواند محلی برای تصمیم‌گیری درمورد یک اثر باشد. اینجاست که باید به مدیران صداوسیما گفت در این فقره اعتراض وارد نیست و کوتاه نیایید!

موضع انتقادی رشیدپور علیه دولت روحانی مخاطب را ناخودآگاه یاد هنرنمایی مخلصانه او در ستاد روحانی برای انتخابات ریاست‌جمهوری می‌اندازد، روزی که از «غوغای روحانی» می‌خواند.