پرویز امینی استاد دانشگاه: آقای داوری معتقد است تجدد دچار بحران است و آن ارجمندی و جذابیت‌های قبلی‌اش را به لحاظ فکری ندارد و آنچه موجب تداوم تجدد هست، سلطه تکنیک است، این بخش در فکر داوری هنوز دوام و ثبات دارد ولی نسبت به گذشته تغییری که کرده این است که روی راه غیرتجددی که ما فکر می‌کردیم گشوده باشد و در دسترس و قابل طی باشد، دچار تردید شده.

از زمان میرزاملکم خان تا به امروز، بخش عمده‌ای از دغدغه ایرانی‌ها در نسبت با تجدد در کلمه «قانون» خلاصه شده است.

کمابیش اکثر طوایف فکری در ایران امروز، در اصل ضرورت وجود برخی شاخصه‌های متفاوت زندگی ایرانی تاکید دارند.

ارابی را بنیانگذار فلسفه سیاسی در عالم اسلام دانسته‌اند، از آن ‌جهت که بحث از سیاست و مسائل مربوط به جامعه و زندگی هر روزی در فلسفه پیش از او در جهان اسلام سابقه نداشت.

قطعا سخنان و دیدگاه‌های آقای داوری اردکانی دشوار است و ساده نیست، هرچند ایشان به زبان روانی می‌نویسد که همه اهل دانش می‌توانند بخوانند و استفاده کنند، ولی مساله اینجا است که مانع و حجاب اصلی برای ما و برای فهم سخنان جناب داوری ایدئولوژی‌هایی است که به آنها دل بسته‌ایم. حتی کلمه ایدئولوژی را اینجا باید بسیار بااحتیاط به‌کار برد.

امروز به دور از قیل و قال‌های آن سال‌ها رجوع به آثار داوری و جایگاه سیاسی او پس از انقلاب بسیاری از چیزها را روشن می‌کند. اولا؛ انس‌گرفتگان با آثار داوری تهمت‌های خشونت‌ورزی و غرب‌ستیزی را به هیچ‌وجه در آثار او نمی‌یابند، ثانیا؛ این نکته نیز معلوم می‌شود که شخص دکتر رضا داوری و اندیشه‌های او جایگاهی در بین اصحاب قدرت نداشته است.

برای کسی که دائما به دنبال جامعه‌ آماری است و همه چیز را با ضرب و تقسیم و عدد و رقم می‌سنجد و ملاک صدق و کذب برای او پرسشنامه است، بحث از گشودگی تاریخ نیز فاقد معناست. چه؛ زمانی که اثبات‌پذیری منطقی در کار باشد، هر زبانی غیر از زبان علم تحصلی فاقد اعتبار و از اساس مهمل است.

چندی پیش حسن محدثی در یادداشتی با عنوان «توهمات آرزواندیشانه آقای فیلسوف» حملاتی را متوجه رضا داوری‌اردکانی کرد که این حملات نه از جنس نقد بلکه نوعی کلی‌گویی و سخن‌پراکنی بود و نشان از آن دارد که نویسنده حتی یک دور آثار داوری را مورد مداقه قرار نداده است؛ چراکه اکثر این به ظاهر نقدها در آثار ایشان پاسخ داده شده است.

به پاس یک عمر تلاش علمی و فلسفی رضا داوری اردکانی، چهره ماندگار فلسفه ورئیس فرهنگستان علوم خیابانی در تهران به نام وی نامگذاری و تابلوی آن نصب شد.

رضا داوری‌اردکانی، استاد بازنشسته گروه فلسفه دانشگاه تهران و رئیس کنونی فرهنگستان علوم روز گذشته در صحبت‌های خود با اشاره به اخراج 70استاد از دانشگاه آزاد در سال‌های اخیر گفته است آن زمان طبق رویه خود اعتراض نکردم اما این رویه و سکوت کنونی من این نیست که اخراج استاد را درست می‌دانم. اشاره او در ادامه صحبت‌هایش به بیژن عبدالکریمی این موضوع را به ذهن متبادر می‌کند که مساله مورد اشاره این استاد برجسته موردی است همانند ماجرایی که از چندی‌پیش اتفاق افتاد.

برای مطالعه متن طباطبایی و ارجاعات آن، به بررسی اساسی‌ترین نقدهای طباطبایی به داوری‌اردکانی خواهیم پرداخت و سعی خواهیم کرد در جریان بحث و از لابه‌لای سخن طباطبایی، به باطن و «غرض مقدم» سخن او نیز پی‌بریم.

دبیرخانه هم‌اندیشی علم دینی مجددا از رئیس فرهنگستان علوم دعوت کرد و داوری در تاریخ اول آبان‌ماه در هشتمین نشست هم‌اندیشی علم دینی در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی حضور پیدا کرد و به ایراد سخنرانی پرداخت.

به نظر می‌رسد نکته‌ای در فکر داوری هست که اهالی توسعه را علی‌رغم شادی از موضع کنونی داوری، ناآرام نیز می‌کند و بنا دارند با برچسب‌هایی مثل «انصار حزب‌الله» یا «شلمچه» یا «کوی دانشگاه» آن را هدم، منکوب و ازمیدان به‌در کنند.

مدرسه عالی علوم انسانی روزگار نو صبح امروز، هشتم آبان ماه با سخنرانی محمدرجبی و رضا داوری اردکانی در محل مدرسه واقع در خیابان فلسطین افتتاح شد.