رحمت امینی
اساسا تئاتر ما پس از انقلاب اسلامی رشدی تدریجی و تصاعدی داشت؛ این را بنده از جهت آن می‌گویم که شاهد عینی آن بوده‌ام و نمی‌شود منکر آن شد، به‌ویژه در نیروی انسانی و علاقه‌مندانی که به‌شکل رسمی یا از طرق دیگر وارد این هنر شدند؛ ازجمله آموزشگاه‌ها، انجمن‌های نمایشی و... . بنده اواخر دهه۶۰ که دانشجو شدم، دو دانشکده دانشجو می‌پذیرفت: یکی سینما_تئاتر و دیگری دانشگاه تهران.
یادداشت