بسیاری از وقایع مهم دو دهه‌ اخیر با وجود اهمیتی که درتاریخ سیاسی ایران دارند، آن‌گونه که باید روایت نشده‌اند، به نحوی که اگر کسی بخواهد در مورد تاریخ دهه 70 و دهه 80 شمسی مطالعه‌ای داشته باشد به جز تعداد محدودی اثر که عمدتا با نگاه جانبدارانه نوشته شده‌اند منبعی دیگر برای مطالعه پیدا نمی‌کند. در چنین شرایطی کار معدود چهره‌های سیاسی چون مرحوم هاشمی‌رفسنجانی که خاطرات روزنوشت خود را با نگاه صادقانه و به همراه شرح جزئیات ثبت کرده‌اند بسیار ارزشمند می‌شود.

در بحث عزل آقای منتظری از قائم‌مقامی رهبری توهمی از سوی جریانات حامی آقای منتظری شکل گرفته بود که نمی‌دانم ریشه آن کجاست ولی توهم این را داشتند که حاج‌احمدآقا سودای جانشینی امام را دارد و این تصور غلط باعث می‌شد ایشان را به‌عنوان رقیبی برای خود تعریف کنند.

سازمان مجاهدین خلق یا همان منافقین تا زمانی که در ایران بودند و اعلام جنگ مسلحانه نکرده ‌بودند، از حمله مستقیم به حضرت امام پرهیز می‌کردند، البته آنها یک مسیر دیگری را در پیش گرفتند و به جنگ مسلحانه رسیدند و بعدها حضرت امام را هم مورد هجمه قرار دادند.

کی دیگر از مقاطعی که می‌توان در آن حضور فعالانه یادگار امام در عرصه روشنگری را به‌وضوح مشاهده کرد، سال‌های میانی دولت سازندگی است. ایشان با وجود ارتباط صمیمانه و رفاقت دیرینه‌ای که با مرحوم هاشمی‌رفسنجانی داشت، هیچ‌گاه از مسائلی که احساس می‌کرد ممکن است منجر به ایجاد انحراف در مسیر تحقق ارزش‌های انقلاب شود، به‌سادگی عبور نکرد.

ناقشه «قره‌باغ»، میان ارمنستان و آذربایجان، دعوای یکی، دو روز و یکی، دو سال اخیر نیست و ده‌ها سال این مناقشه میان این دو کشور وجود داشته است. پیش از الهام‌ علی‌اف، رئیس‌جمهور فعلی آذربایجان، پدرش حیدر علی‌اف در همین منصب سال‌ها به‌دنبال تصرف قره‌باغ بود.

نتایج نشان می‌دهد به‌جای دستور به سلاخی کردن بهترین زمین‌های کشاورزی در محدوده و حریم شهرهای کشور (دستور اخیر رئیس‌جمهور)، در شهر تهران به اندازه 29 درصد از مساحت شهر فضا برای گسترش و تامین مسکن ارزان قیمت وجود دارد. این الگو در کنار مزیت «زمین صفر»، مشکلات مسکن مهر را هم نخواهد داشت.

همزمان با فرمان رهبری و تاکیدات و تصریحات چندین‌باره ایشان، جنبشی به نام «عدالتخواهی» در دانشگاه‌های مختلف تاسیس شد و اولویت خود را شناسایی یا معرفی مفاسد گوناگون و مطالبه مبارزه با آن توسط دستگاه‌های مختلف قرار داد و مورد حمایت رهبری نیز قرار گرفت.

چه تاکتیکی افزایش شبانه بنزین آن‌هم در ساعت صفر بامداد روز جمعه را برای ژنرال‌های دولت تجویز کرده بود؟ چه ضرورتی ایجاب می‌کرد دولتی‌ها از اجرای گام‌به‌گام این مصوبه سران قوا چشم بپوشند و تدبیرشان بر اجرای دفعی این سیاست حکم کند؟