دهه هشتادیها
تاکنون کار برای غیرنوجوان تولید نکردم و طی ۱۱-۱۰ سالی که کار میکنم بالغ بر ۸۰-۷۰ اثر تولید کردم و بدون استثنا همه کار نوجوان بودند. برای فعالیت در این حوزه، با نوجوانها سروکله زدن، ارتباط گرفتن و مطالعه مسائل نوجوانها یک امر غیرقابل انکاری است و حتما باید این اتفاق بیفتد. باید این قشر را بشناسد، فضای این قشر را بشناسد، آرزوهایی را بفهمد.
زمانی فکر میکردیم اینکه نوجوانها برای خودشان شبکه تخصصی ندارند مشکل اصلی است. با تاسیس شبکه اختصاصی نوجوان نهتنها مشکل حل نشد بلکه تازه فهمیدیم چقدر با درک دقیق نسل جدید فاصله داریم.
نوجوان دهه ۶۰ با توجه به شرایطی که در آن زمان وجود داشت با آن محتوایی که در تلویزیون برایش تولید میشد، خودش را وفق میداد و بهراحتی از آن محتوا استفاده میکرد و راضی بود و حتی الان برایش آن برنامه یک خاطره ماندگار شده است، اما در شرایط فعلی و برای نوجوانانی که الان در این رده سنی قرار دارند، آن محتوا اصلا قابلپذیرش نیست و هیچجذابیتی برایشان ندارد.
فایده تاسیس شبکه امید، انگار پنهان شدن مدیران تلویزیون پشت آن بود. صداوسیما آشکارا برنامهای برای نوجوانان ندارد. تقلیل یک شبکه به یک فرهنگسرای بزرگ و دلخوش بودن به پیامکهای ۱۰هزارتایی یک برنامه چه چشماندازی خواهد داشت؟ آنچه در وضعیت فعلی با آن مواجهیم عدم توجه و برنامهریزی صحیح نسبت به نوجوانان است.
نوجوان امروز، به لطف فراگیری شبکههای مجازی، در تعاملیترین فضای ممکن زندگی میکند؛ خودش صاحب رسانه است و در قامت یک مصرفکننده محصولات رسانهای، کاملا فعال و کنشگر است؛ محصولات رسانهای را به سلیقه خود تغییر میدهد.
هرچه دنیا بهسمت کوچکتر شدن حرکت کرده، ویژگیهای نسلی تقریبا شبیه هم شده است. هر نسل غالبا ویژگیهای گفتمانی، هویتی و سبک زندگی متفاوتی نسبت به سایر نسلها دارد.
از میان تغییر و تحولات و فراز و نشیبهای رشد در دوران نوجوانی، فرد در تلاش است هویتی منسجم و یکپارچه برای خود خلق کند تا موجودی به نام «من» در اجتماع و در تعامل و مواجهه با دیگران به رسمیت شناخته شود و نقشها و انتظاراتی را در برابر دیگران بهعهده بگیرد.
به نظر میرسد متولدان دهه ۸۰ در ازای نادیده گرفتنشان توسط جامعه، در پی ثابت کردن اتحاد و تواناییهایشان هستند، فضای امن و ساکت حوصلهشان را سر میبرد و سر پرشورشان در پی اقدام و مطالبه است!
نسلی که رفتهرفته وارد کنشهای اجتماعی میشود و ظهور و بروز آنها در عرصههای تصمیمگیری بر شکلگیری نهادهای تصمیمساز اثرگذار است. امسال در انتخابات ریاستجمهوری بیش از یک میلیون و ۳۰۰ هزار نفر رایاولی حضور دارند. جنس تعامل و شکل گفتوگو با نسل جدید متفاوت از نسلهای پیشین است و اگرچه حرفهای بسیاری برای گفتن دارند، اما دلخورند از اینکه جدیشان نمیگیرند و به علایق و خواستهای آنها توجه نمیشود.
رسانهها مهمترین عامل در شکلگیری تفکر فردی هستند و سهم شبکههای تلویزیونی و سینماها در این قضیه در بالاترین حد است.
هلاکت ابوشباب؛ شادی غزه و خشم رسانههای عبری
روزی که ایمون زاید جاودانه شد!
بنویسید بنیامین نتانیاهو بخوانید مناخیم بگین
تساوی بدون گل و پرحادثه خیبر و شمس آذر
باکیچ، فخریان و صادقی خط خوردند
تشییع پیکر همسر و فرزند معاون رئیسجمهور
امیدوار به تکرار دنیزلی، برانکو و قلعهنویی در دربی ۱۰۶
دربیهای آذرماه چند چند میشود؟
پزشکیان برای روز دانشجو به دانشگاه شهید بهشتی میرود
گروسی با کالاس درباره ایران رایزنی کرد
پرداخت ۲۷ همت تسهیلات ازدواج توسط بانک ملی ایران
گلرهای دربی اولی چقدر مطمئن هستند؟
تیم ملی ایران در جام جهانی ۲۰۲۶ در کدام شهرها به میدان میرود؟
بیانیه ۸ کشور عربی و اسلامی علیه توطئه تازه اسرائیل
تشکیل پرونده قضایی برای برگزارکنندگان رقابت دو ماراتن کیش
با بلژیک، مصر و نیوزیلند در گروه زندگی
اعتراض خاتمی به سخنان اردستانی
تصاویری عجیب از درگیری پایان بازی اوریه
فیفا برای ترامپ جایزه صلح ساخت!
تساوی استقلال و پرسپولیس در دربی صدوششم
قیمت تمامشده آب بیش از ۶۵۰۰ تومان است
مذاکرات آمریکا و اوکراین در میامی پایان یافت
دود از کنده بلند شد!
یادداشت
.gif?v=0)
