دهه اول محرم
روزی که در یادداشتی از تصمیم کوچ برخی مداحان به کربلا برای دهه اول محرم انتقاد کردم، فقط یک امید داشتم و آن هوشمندی فردی مثل محمود کریمی بود. همانجا نوشتم کسی که با خلاقیت و نوآوری‌های قابل‌دفاع در مقاطع گوناگون، مداح پیشرویی محسوب می‌شود، هر تصمیمش مثل نحوه برگزاری و مکان آن و سبک خواندن و برخورد با مردم و...، ملاک و معیار عموم فضای هیئت‌ها می‌شود و نگرانی جمع زیادی از دلسوزان را از طریق روزنامه به گوش مداحان بزرگوار رساندم.
دهه اول محرم اوج و نماد است و نحوه برگزاری آن در شرایط اجتماعی فعلی تصویری از وضعیت تعلقات دینی در مقیاس عمومی می‌سازد. رهاکردن جامعه و رفتن به زمین مقدس کربلا ظاهری جذاب دارد؛ اما واقعیتی تلخ در عمق آن آزاردهنده است.
در اولین روزهای عزاداری دهه اول محرم بود که اخباری مبنی‌بر اعمال محدودیت‌های دولت طالبان برای برگزاری مراسم عزاداری در محرم منتشر شد.
هر آنچه از اشک و احساسات می‌بینید، واقعی است و میهمان در جایی اصلا دوربین را از یاد می‌برد.
ایرانیان همزمان با دهه اول محرم مراسم عزاداری امام حسین (ع) را در بیت الحسین (ع) و حسینیه آذربایجانی‌های کربلا در جوار حرم سیدالشهدا (ع) برگزار می‌کنند.
مدیر شبکه قرآن و معارف سیما در نشست خبری برنامه‌های دهه اول محرم در شبکه‌های مختلف تلویزیون را تشریح کرد.
گزاره‌ای که از منبر آقای پناهیان در دهه اول محرم راجع به موضوع عدالت پخش شد واکنش‌های متفاوتی را برانگیخت، این نقد به بررسی سه نوع واکنش‌ها می‌پردازد.
در حالی که کرونا برگزاری مجالس دهه اول محرم را با محدودیت‌هایی همراه کرد، حاج محمود کریمی و چند مداح دیگر روضه‌های محلی کوچک را احیا کردند.
به همت هیات انصار القائم بسیج دانشجویی دانشگاه‌های تهران بزرگ مراسم دهه اول محرم در فضای بازِ سفارت سابق آمریکا و با رعایت پروتکل‌های بهداشتی برگزار می شود.
با شیوع کرونا در عراق، استاندار کربلا از عدم پذیرش زائر داخلی و‌ خارجی به این شهر در دهه اول محرم و به ویژه عاشورای حسینی، مطابق با دستور مراجع خبر داد.
یادداشت