داریوش چیوایی
حدود یک سالی هست که ارز ترجیحی دارو، برای برخی مواد دارویی پرمصرف مردم، معروف به داروهای OTC حذف شده است و همین حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی، باعث به وجود آمدن افزایش قیمت عجیب و غریب در این داروها شده است.
طرح نسخه‌نویسی الکترونیکی باید اجرا شود و مانعی برای اجرا وجود ندارد. قطعا طرح آرمانی نیست، ولی آرمانی‌شدن آن بستگی به اجرای آن دارد.
مساله پرستاران از ابتدا تبعیض بوده هیچ زمانی درآمد پرستاران کم نبوده است. اینها می‌گویند اختلاف درآمدی بین ما و پزشک وجود دارد.به‌جای اینکه تعرفه‌گذاری را برای پزشکان اصلاح کنیم، کاری که قانون و سیاست‌های کلی بیان کرده است، این سفره را برای پرستاران نیز پهن می‌کنیم.
هیچ زمانی درآمد پرستاران کم نبوده است. اینها می‌گویند اختلاف درآمدی بین ما و پزشک وجود دارد درحالی‌که یک تیم هستیم و کار آنها را انجام می‌دهیم. این تبعیض حسی داده که نمی‌توانند وضعیت عدالت را در نظام پرداخت برقرار کنند. الان عملا جرگه‌ای شدند که می‌گویند ما را همانند پزشکان چاق کنید و می‌گویند کشور از مردم پول بگیرد و به ما بدهد تا این تبعیض از بین برود!
چیوایی گفت: نظر شخصی من این است که مداخلات خیلی مهم‌تر و بهتری برای انجام دادن وجود دارد. شما می‌توانید تردد ۱۰ شب به بعد را ممنوع کنید، به شرطی که تاثیری روی کرونا داشته باشد. آیا شواهدی وجود دارد که بگوید این تاثیر چقدر بوده است؟ آیا این تاثیر بهتر از طراحی یک مداخله کردن برای برفرض ساماندهی وضعیت مترو و اتوبوس است؟
وضع موجود، همچنان وضعیت نابسامان و ناپایداری است. مرگ‌ومیر بالاست و مدت‌هاست به زیر ۱۰۰ نفر نرسیده، موارد ابتلا هم به‌رغم روند نزولی که دارد، همچنان بالا و ۴ رقمی است. مهم‌تر از آن‌هم اینکه، پیک ششم و نگرانی‌ها در ارتباط با ورود به این پیک همچنان جدی است. در یک چنین شرایطی، بازگشایی مدارس، بازگشایی تالارها و برگزاری مراسم‌های مختلف عزا و شادی و همچنین بازگشایی ورزشگاه‌ها را هم داریم.
ماجرای رزیدنت‌ها و مشکلات‌شان بحث مفصلی است، مشکلی بوده که از ابتدای داستان رزیدنتی وجود داشته است. رزیدنت در سیستم پزشکی کشور به‌عنوان نیروی بی‌جور و مواجبی است که بیشترین کار روی دوش اوست، کد نظام پزشکی دارد و مسئولیت قانونی روی دوش اوست و کارهای اساتید محترم بیمارستان را انجام می‌دهند و درعین‌حال کمترین حقوق و مزایا را دارد.
اینکه آقای رئیسی (سخنگوی ستاد ملی مقابله با کرونا) عنوان کرده بود فوتی‌های ما در آبان‌ماه به زیر ۵۰ نفر می‌رسد ملزوماتی دارد. باید بتوانیم موارد ابتلای روزانه را به زیر چهار، پنج‌هزار نفر برسانیم. اقدامات ما در این زمینه در این راستا نبوده است و همانند پیک چهارم که به پیک پنجم وصل شد، همچنان بالای ۱۰هزار نفر مبتلای روزانه داریم. اگر انتظار داریم فوتی‌های روزانه کمتر شود، باید اقداماتی در راستای توقف گردش ویروس انجام شود.
مساله کرونا برای سیاستگذاران هم هنوز مشخص نیست و ابعاد اجتماعی و اقتصادی به رسمیت شناخته نشده است. حتی در بخش کنترل بالینی کرونا نسبت‌به پدیده‌ای همچون واکسیناسیون و پدیده‌ای مثل قرنطینه هوشمندی که بیان می‌کنند با حل مساله روشن نیست.
یکی از کسب ‌وکارهایی که به‌واسطه نظام مجوزدهی در انحصار قرار گرفته، تاسیس داروخانه است. هزاران داروساز تحصیلکرده خواهان تاسیس داروخانه هستند اما با مقاومت صنف داروخانه‌داران (انجمن داروسازان) و اعمال رویه‌های انحصاری مانند حدنصاب جمعیتی و فاصله از داروخانه دایر، راه برای اشتغال فارغ‌التحصیلان این رشته بسیار سخت شده است.
مردم خصوصا در این فضای بحرانی و کرونازده چشم‌انتظار شنیدن برنامه‌های نامزدهای انتخاباتی و رویه دولت آینده در مدیریت نظام سلامت کشور هستند و نامزدها هم ناگزیر به ارائه راهکار و برنامه در این حوزه خواهند بود.
وعده و وعید دادن در ارتباط با واکسیناسیون، مساله‌ای که با اقدامات ستاد ملی درحال انجام است، شرکت‌های ایرانی درحال تولید هستند و اصلا باید تا حوالی شهریور، بخش قابل‌توجهی از آن پیش‌رفته باشد، آن هم از سوی مسئولان فعلی که خود باید پاسخگوی کاستی‌ها باشند، از آن نوبرانه‌هایی است که مغز آدم حسابی از شنیدنش سوت می‌کشد.
یادداشت