تحلیل‌گران می‌گویند آمریکا نگران بهره مندی ایران از عواید طرح کمربند-راه است. برخی از اقدامات آمریکایی ها در این راستا تحلیل می شود.

غرب در مقابل طرح کمربند جاده و یا به‌طور خاص‌تر شاخه دریایی آن تلاش کرده است با ائتلاف‌ها و اقدامات براندازانه در طرح چین ایجاد اخلال کند.

پروژه یک راه، یک کمر بند یکی از عظیم‌ترین و جاه‌طلبانه‌ترین پروژه‌های چین در قرن حاضر است که برمبنای احیای مدرن جاده ابریشم با کارکردهایی جدیدتر کلید خورده و اگر این اتفاق بیفتد و ایران بتواند جزئی از این پروژه قرار گیرد در آن صورت تضمین قابل‌اتکایی فراتر از امضای کری جهت تضعیف کارکردهای تحریمی علیه ایران به تثبیت می‌رسد.

نتیجه جنگ سرد جدید احتمالا تا حد زیادی به این بستگی دارد که آیا آمریکا می‌تواند ازطریق روش‌های ترکیبی با جاده ابریشم در سراسر جهان و هم نیمکره جنوبی با موفقیت مقابله کند. جنگ تجاری منجربه جداسازی محدودی بین چین و غرب شد، اما آنچنان‌که «دولت در سایه» ایالات‌متحده انتظار داشت، ضربه فلج‌کننده‌ای برای اقتصاد چین نبود.

چین همچنان با تمام قوا پیش می‌رود و برنامه‌هایش را یکی پس از دیگری اجرایی می‌کند تا بتواند سلطه‌ای را که درنظر دارد، مهیا کند. «هوش جغرافیایی» جلوه‌ای نوظهور از نفوذ جهانی چین است که دولت این کشور تلاش می‌کند با راهکارهایی تسلط خود را بر کشورهای مختلف دنیا بیشتر کند.

منافع اقتصادی و استراتژیکی که پروژه جاده ابریشم چینی‌ها برای کشور پاکستان به ارمغان آورده است، موجب شده که این کشور نگاهی بلندمدت به مناسبات اقتصادی با چین داشته باشد. از همین رو، ناامنی و جنگ در افغانستان و عدم حضور یک دولت منسجم در این کشور، باعث خواهد شد چین درصدد پیدا کردن یک مسیر جایگزین برای افغانستان باشد. به احتمال زیاد این جایگزین می‌تواند کشور پاکستان باشد.

اتفاقاتی نظیر آنچه بر سر سایر صنایع خصوصی ‏سازی‏ شده آمد، سال‌ها پیش بر سر ابریشم گیلان هم آمد و این صنعت مهم را در کشور به تعطیلی کشاند. عامل این اتفاقات چه کسی بود؟ اسماعیل خلیل‌زاده، کسی که حالا به اتهام پولشویی و اخلال در نظام تولید کشور بازداشت شده است.

به نظر می‌رسد بیشترین مزیت همکاری بلندمدت اقتصادی برای ایران در چین یافت می‌شود و این ویژگی‌های اقتصادی چین است که بیشترین قرابت را با نیاز اقتصادی ایران و همکاری بلندمدت ایران دارد.