بی‌مادر
فیلم سینمایی بی‌مادر به نویسندگی و کارگردانی مرتضی فاطمی دغدغه‌ای را مطرح کرده که تاکنون کمتر کسی در سینمای ایران به آن پرداخته است.
در «بی‌مادر»، به برخی سرفصل‌ها اشاره می‌شود نظیر ناباروری یک زوج، بحث رحم اجاره‌ای و در نهایت حس زنانه‌ای که می‌گوید شوهرش درحال نزدیک شدن به زن دیگری است. آنچه در فیلم از این سرفصل‌ها احساس می‌شود این است که نویسنده، ابتدا این سرفصل‌ها را برای خود طراحی کرده و سپس به نگارش فیلمنامه اقدام کرده است.
در روزگاری که بسیاری از کارگردانان و بازیگران سینمای ایران، به دلیل خانه‌نشینی‌های اجباری مردم، به تولیدات شبکه نمایش خانگی و وی‌اودی‌های اینترنتی گرایش یافته‌اند، همچنان تنور تولیدات سینمایی داغ است و کارگردانان بسیاری، با عادی‌انگاری شرایط کرونایی و با رعایت موازین مربوط به روزهای کرونایی کشور، فیلم‌های خود را جلوی دوربین برده‌اند.
یادداشت