ما از سال 89 که شرکت مکعب را تاسیس کردیم، مسابقات را به‌صورت منطقه‌ای شروع کردیم. دو شعبه داشتیم؛ یکی روبه‌روی پارک ملت و یکی هم در خیابان شریعتی روبه‌روی متروی شریعتی و به‌صورت داخلی مسابقات را برگزار می‌کردیم. شروع مسابقات ما کشوری بود و با 100 نفر آغاز کردیم اما در این هشت یا 9 سالی که فعالیت کردیم، اعدادشان بیشتر شد.

اگر مبنای مقایسه کیفیت را این بگذاریم که بازی‌ها چقدر می‌تواند مخاطب جذب کند، بازار بازی‌های موبایلی در کشور دست بازی‌های ایرانی است. در خارج از کشور هم بخش کمی از این بازی‌ها استانداردهای خوبی دارند و در جشنواره‌ها جایزه می‌برند و در دنیا هم حد متوسطی دارند.

براساس آخرین آمار رسمی بنیاد تعداد گیمرها در ایران، 38 میلیون است. متاسفانه گیمرها بیشتر دنبال بازی‌های خارجی هستند. فقط حدود 10درصد، مخاطب بازی‌های ایرانی هستند و 90درصد بازی‌های خارجی را دنبال می‌کنند.

کشورهایی که مشکل اینترنت دارند ترجیح‌شان بازی‌های آفلاین است و آنهایی که این‌چنین نیستند با خیال راحت سراغ بازی‌های آنلاین می‌روند. بازی‌های آفلاین شبیه به همان آتاری یا نینتندوی خودمان است و بعدش هم که «فیفا» و «پس» آمدند. در بازی‌های آنلاین فوتبال هم هست اما قصه‌اش متفاوت است. اینترنت عادی مردم جواب سرعت و شرایط دلخواه کاربران یا گیمرها را نمی‌دهد و در این شرایط شرکت‌های خصوصی که اینترنت برای از ما بهتران دارند، وارد می‌شوند؛ پول بیشتر در ازای امکانات بیشتر.