مهدی نصیری که در سال‌های گذشته هر چند وقت یک‌بار هم به سمت یک اردوگاه سیاسی یا نحله فکری متمایل بوده است؛ در مصاحبه با شبکه بی‌بی‌سی فارسی مدعی شده است که اپوزیسیون ایران اگر می‌خواهد موفق شود باید شکاف بین شاهزاده پهلوی و مصطفی تاج‌زاده را از میان بردارد.

با نگاهی به رفتار اپوزیسیون ایرانی در چند ماه گذشته آنچه مشخص است این نکته است که آنها تصویری در ذهن از مردم و جامعه ایران دارند که با واقعیت میدانی فاصله وسیعی دارد.

اپیدمی اختلافات زودهنگام میان اعضای اپوزیسیون ضد نظام در خارج از کشور بالاخره به گروه هنرمندان هم رسید.

ما در شرایط خبر زدگی وسیعی هستیم. هروز موجی از اخبار توسط بنگاه های خبر دنیا به ما عرضه می شود و ضریب داده می شود و بسیاری را تحت تاثیر قرار می دهد.

فاشیسم پشت در است. هرچه در سال‌های اخیر جلوتر آمدیم، این هشدار بیشتر جدی شده.

اخباری از دستگیری و به هلاکت رسیدن برخی منافقین همچون «عبدالوهاب فرجی‌نژاد» از مسئولان ترور و شکنجه‌گران سه پاسدار شهید کمیته انقلاب اسلامی (شهیدان طهماسبی، میرجلیلی، طاهری) منتشر شده است.

اپوزیسیون ایرانی توانستند بخشی از شبکه غرب را گول بزنند اما تنها برای چند هفته. عیارشان که مشخص شد، مثل خیلی‌های دیگر کنار گذاشته شدند.

ویرانی‌طلبان خارج‌نشین خواستند بازار وکالت به تفاله‌های رژیم وابسته به آمریکای سابق را داغ کنند تا لجن از چهره کریه خاندان پهلوی بشویند؛ اما این لشکرکشی رسانه‌ای که در چهارماه اخیر به‌لطف ربات‌ها و آلبانی‌نشینان توانسته بود بخشی کوچکی از جوانان را فریب دهد، این بار حتی در حد فریب هم نبود و همان ابتدا در نطفه خفه شد و اتفاقا پویش سفارشی «من وکالت می‌دهم» چند روز پس از آغاز تبدیل شد به حرکتی خودجوش به نام «من وکالت نمی‌دهم».

مکرون، اعتراضات در ایران را «انقلاب» خوانده و ادعا کرده است که اعتراضات در ایران رسیدن به توافق احیای برجام را «دشوارتر می‌کند.