امیرمهدی ژوله
ما فکر می‌کردیم جهان بر مبنای عدل و انسانیت می‌گرده اما جهان، جهان علی نیست جهان عمروعاصه. جهان زور و زر و تزویره؛ برای این‌ها می‌کشن همو.
در کلیت ماجرا، «شیشلیک» می‌توانست فیلم کامل‌تری باشد اگر ظرف و مظروف، از یک جنس بودند. در فیلمی که ساختار نگارشی‌اش به سینمای مهدویان نمی‌خورد، حتی همان فوکوس کردن و لانگ‌شات به کلوزآپ‌های دوربین هم توی ذوق می‌زند و از قواره فیلم خارج است.
یادداشت