افکارسنجی
بر اساس نتایج آخرین نظرسنجی ایسپا، ۴۶.۵ درصد مردم از ‌‏«اینستاگرام» استفاده می‌کنند. ۳۵.۳ درصد از «واتس‌آپ»، ۳۴.۶ ‏درصد از «تلگرام»، ۲۵.۲ درصد از «ایتا»، ۲۴.۱ درصد از «روبیکا» و ۸.۷ ‏درصد نیز گفته‌اند از «بله» استفاده می‌کنند. میزان استفاده از سایر ‏پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی کمتر از ۷ درصد بوده است.
به‌هر‌حال رفتار انتخاباتی یک مساله پیچیده است که نمی‌توان به‌راحتی آن را سنجید؛ چراکه لحظه‌به‌لحظه متغیرهای موثری روی آن وجود دارد، بنابراین ما از ۹ماه پیش سعی داشته‌ایم شروع به نظرسنجی کنیم تا در نزدیک انتخابات بتوانیم در قالب یک روند، به یک تحلیل برسیم، لذا اعدادی که درحال حاضر به دست می‌آوریم اتفاق عجیبی نیست.
نظرسنجی درکنار آمارهای استحصال‌شده از داده‌های مختلف، چیزهایی هستند که بر فرض صحت کامل آنها، باز هم نیاز به تحلیل درست دارند و نتیجه نهایی را به‌راحتی نمی‌توان از آنها دریافت کرد.
با توجه به گفته‌ها و اسناد موجود اگر در سال ۸۸ و آبان ۹۸ به نتایج نظرسنجی‌ها توجه می‌شد و آنها منتشر می‌شدند به‌احتمال زیاد شاهد اتفاقات تلخ آن دو تاریخ نبودیم.
مراکزی که علمی هستند و رفتار جامعه را پیش‌بینی می‌کنند، اگر اعلام می‌کردند- چه سال ۷۶ و چه سال ۸۸ فرقی نمی‌کند- مردم می‌دیدند مراکز همین را پیش‌بینی می‌کردند و همان اتفاق در جامعه نیز رخ داده و زمینه‌ای برای اینکه فرد یا افراد یا جریانی بخواهد بازی را برهم بزند یا ادعای خاصی داشته باشد، وجود نداشته است.
در یک جامعه‌ بزرگ چندمیلیونی با یک دولت متمرکز امکان مشاهده و درک مستقیم افکار و ارزیابی‌ها و ارزش‌ها و آرزوهای مردم وجود ندارد. نمی‌شود شما از پشت شیشه‌ اتومبیل‌تان هر روز از خانه تا محل کار به مردم نگاه کنید و بفهمید توی سر مردم چه می‌گذرد یا چطور فکر می‌کنند. کسی که چنین تصوری دارد یقینا دارد اشتباه می‌کند. دیدن و فهمیدن این تصویر بزرگ با نظرسنجی امکان‌پذیر است.
وقتی از مردم پرسیده شده که از نظر سیاسی نظر شما به کدام‌یک از افراد سیاسی نزدیک‌تر است؟ ۳۵.۷ درصد گفته‌اند که به هیچ‌یک از افرادی که نام‌شان پرسیده شده نزدیک نیست! نکته قابل‌تامل آن که تنها ۲.۶ درصد حسن روحانی را در این نظرسنجی برگزیده‌اند که این خود گویای میزان محبوبیت رئیس‌جمهور است.
نتایج یک افکارسنجی ملی درباره انتخابات ریاست‌جمهوری خرداد ۱۴۰۰ مشارکت عمومی، الگوی ترجیحات رای و وضعیت چهره‌های مهم را نشان می‌دهد.
تولیدکننده رسانه‌ای در داخل کشور معمولا بدون تحلیل از موضوعات حساس و مورد توجه جامعه، نسبت به تولید اثر رسانه‌ای اقدام می‌کند. لذا برای ایجاد جذابیت بیشتر، بسیاری از آنها دست به دامن دیالوگ‌ها یا صحنه‌های «جنجالی» برای تولید حاشیه می‌شوند، چراکه از علایق و سلایق واقعی مردم آگاهی کافی ندارند.
یادداشت