«آنچه در آینه جوان بیند، پیر در خشت خام آن بیند»‌. این ضرب‌المثل، حال و روز این روزهای ولادیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین است.

ناتو درحال احیاست، اما عوارضی که با آنها روبه‌روست تجدید‌حیاتش به شکل پیشین را در‌معرض خطر قرار داده است. فرانسه با مخالفت‌هایش نسبت به گسترش خصومت‌ها با روسیه، ناتو را در مهم‌ترین جنگش دوشقه کرده و به‌خاطر مخالفتش با ایجاد دفتر ناتو در ژاپن، بیشتر از گذشته مغضوب آمریکا شده است.

پوتین پس از امضای فرمان بسیج نسبی، به مردم تاکید کرد این تصمیم برای حفاظت ازروسیه، تمامیت ارضی و تضمین امنیت مردم اتخاذ شده است.

در نتیجه همه‌پرسی به احتمال زیاد نواحی خرسون و دونباس با آرای روس‌تباران که بخش زیادی از جمعیت این مناطق را تشکیل می‌دهند به خاک روسیه الحاق شود.

آمریکا قصد دارد از کنار طولانی شدن بحران، خود را وارد قضایای قفقاز کند.

در این اوضاع سخت اروپایی‌ها درتلاشند هرچه سریع‌تر غائله جنگ در اوکراین برخلاف نظر آمریکا ختم شود.

آنچه درباره جنگ اوکراین می‌توان گفت آن است که تشعشعات این جنگ خشن در حوزه اجتماعی، شاید خسارت‌بار‌تر از آسیب‌های میدانی باشند. این آسیب‌ها برای اروپا و غرب می‌تواند منجر به رشد انفجارگونه راست‌گرایی افراطی شده و همگرایی این قاره را بیش از پیش از بین ببرد.

گسترش ناتو یعنی گسترش نفوذ آمریکا،  ایجاد ناامنی و ایجاد تنش و آمریکا در هر منطقه‌ای که پا گذاشته است به جز ایجاد ناامنی و بی‌ثبات کردن و تنش‌زایی کار دیگری نکرده است

آنچه دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا در چند سال نتوانست انجام دهد، ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، در کمتر از چند روز انجام داد.