یگانه عصاری، خبرنگار: در چهارمین روز بازیهای المپیک ۲۰۲۴ پاریس مرحله یکچهارم نهایی رویینگ یکنفره سنگینوزن زنان برگزار شد و نماینده ایران نتوانست به دور نیمهنهایی A و B صعود کند. فاطمه مجلل در این مرحله زمان هشت دقیقه و ۳۷ صدم ثانیه را ثبت کرد و بهعنوان قایق ششم و آخر از خط پایان رد شد تا در فینال C و D شرکت کند. از سوی دیگر مهسا جاور و زینب نوروزی هم از صعود به نیمهنهایی بازماندند و حالا نبیرضایی و علی آقامیرزایی دو نماینده دیگر ایران در کانو و کایاک هستند. اما شرایط قایقرانان تا اینجای کار چطور بوده است و انتظارمان از دو نماینده دیگر چیست؟ محسن میلاد، کاپیتان اسبق تیم ملی قایقرانی ایران در گفتوگو با «فرهیختگان» به این سوالات پاسخ داد.
با رقابت سهنفر از پنج نماینده قایقرانی ایران در المپیک حضور آنها را چطور دیدید؟ از خانم مجلل شروع کنیم.
چیزی که ما متصور بودیم، حضور در فینال C و D بود. در بهترین حالت در فینال C و در بدترین حالت در فینال D که تا حدودی محقق شد. فاطمه مجلل با توجه به تجربه کمی که داشت، خیلیخوب ظاهر شد. او 22 ساله است و برای اولینبار است که المپیک را تجربه میکند. فضای المپیک فضایی ویژه و خاص است و مانند الباقی رقابتها نیست. عملکرد خانم مجلل تا اینجا مثبت بوده، هرچند نتوانسته به رکورد خودش نزدیک شود. رکورد او در انتخابی المپیک 7:37 بود ولی نزدیک نشدن به رکورد قبلیاش دلیل دارد. شرایط پیست، آبوهوا و... همه در ثبت رکورد و زمان موثر است و نمیتوان گفت چون مجلل به رکورد قبلیاش نزدیک نشده، نتیجه بدی گرفته است. او در مسابقه شانس مجدد رقیب ژاپنی را پشت سر گذاشت و بااقتدار در گروه شانس مجدد یک قرار گرفت. در یکچهارم کار خیلی سختی داشت و رقبای او رنک یکرقمی المپیک را داشتند. فاطمه مجلل تا 1500 متر جانانه جنگید و فکر میکنم اگر به همین شکل در فینال C پارو بزند، احتمال این زیاد است که جایگاه اول یا دوم را در این فینال داشته باشد.
رقابت تیم جاور و نوروزی چطور بود؟
هر دو عملکرد مناسبی داشتند. فارغ از اینکه ابتدای مسابقه پاروی تیم چین دررفت و تمرکز آنها بههمریخت و فاصله بینشان با رقبا زیاد شد. کسانی در این مسابقه حضور دارند که بهترینهای دنیا هستند. این دو نفر با 7:03 سهمیه المپیک گرفتند ولی شرایط در المپیک متفاوت است. مشخصا میخواهم بگویم ما انتظار اتفاقهایی را داشتیم که افتادند و میدانستیم که شرایط همین است.
ما دو نماینده در کانو و کایاک داریم. پیشبینیتان از مسابقه آنها چیست؟
در کانو و کایاک وضعیت ما متفاوت و رقابتها بسیار فشردهاند. علی میرزایی شرایط آمادگی خوبی دارد و خوب کار کرده. پیشبینی کانو و کایاک خیلی سختتر است ولی فکر میکنم نبیرضایی اگر در بهترین شرایط باشد، بتواند خودش را به فینال A برساند و اگر یک قایقران در المپیک به فینال A برسد واقعا کار بزرگی کرده است و با گرفتن مدال تفاوتی ندارد. در رشتهای مثل ژیمناستیک زمانی آرزو داشتیم که در بازیهای آسیایی باشیم و مدال بگیریم. الان بهزعم من که 32 سال است در ورزش هستم و 15 سال کاپیتان تیم ملی قایقرانی بودم، مهدی الفتی با رسیدن به فینال به مدال المپیک رسیده است. او تاریخسازی کرده و مسئولان باید به این بپردازند. مسئولان باید از او حمایت کنند و جایزهای را به الفتی و هر شخص دیگری که برای اولینبار به این کار بزرگ دست میزند، اختصاص دهند تا سنگ بنایی برای آینده باشد و چهارسال دیگر الفتی را با مدال المپیک ببینیم. متاسفانه یکسال قبل از انتخابی المپیک مسئولان تازه یادشان میافتد که باید ملیپوشان را ببینند و از آنها حمایت کنند. این روش جوابگوی قهرمانان برای کسب مدال نیست. در رشتههایی مانند کشتی و وزنهبرداری شرایط متفاوت است. این رشتهها ریشهدارند و از ابتدا در آنها صاحب سبک بودهایم ولی آیا در رشتههای جدید هم همین وضعیت هست؟ مسئولان باید رشتههای جدید ورزشی مثل تنیس روی میز، ژیمناستیک، کانو و کایاک، تیراندازی و... را موردتوجه قرار دهند. باید از رشتههایی که مدال نداشتند ولی حالا نشان دادهاند که بسیار مستعد هستند، حمایت شود تا از آنها انتظار مدال داشته باشیم و بتوانیم با این حمایتهای ویژه چهارسال بعد در المپیک مدالآور باشیم.