فصل ایران «سلمان فارسی» شروع میشود
سریال «سلمان فارسی» به کارگردانی داود میرباقری این روزها در حال آمادهسازی لوکیشنهای مربوط به فصل ایران است. البته برخی از کانالهای مجازی هر روز نامی از بازیگران این فصل میبرند که هیچکدامشان مورد تایید سازندگان نبوده است. روزی از فهرست بازیگران مختارنامه نام برده میشود که البته انوش معظمی رسما در گفتوگو با خبرنگار تسنیم تاکید کرد که نقش متفاوتی را در فصل ایران «سلمان فارسی» خواهد داشت. همچنین مشخص شده فارغ از علیرضا شجاع نوری بازیگر نقش سلمان، برخی از بازیگران مثل فرهاد اصلانی و محمدرضا هدایتی و چندی دیگر حتی تورج نصر قرار است در این فصل هنرنمایی کنند. به گزارش تسنیم، پیگیریها از شهرک غزالی نشان میدهد که قرار است در روزهای آتی با تکمیل شدن لوکیشنهای ایران باستان فیلمبرداری این فصل مهم آغاز شود. این خبر را چندی پیش مهدی میرچی، مدیر شهرک سینمایی غزالی داده بود که کاروانسرای مرمر که بخشی از شهر تیسفون را شامل میشود، لوکیشنی ویژه در شهرک غزالی است که توسط سازندگان «سلمان فارسی» ساخته شده و طی روزهای آینده فیلمبرداری این سریال در این لوکیشن از سر گرفته میشود. او همچنین به این نکته اشاره کرده بود که لوکیشن کاروانسرای مرمر با استاندارهای روز ساخته شده و یکی از لوکیشنهای ماندگار خواهد بود. به نظر میرسد میرباقری همچون فصل گذشته از بازیگران خارجی و استعدادهای جویای نام هم بهره ببرد. اما هنوز هیچکدام از بازیگرانی که در فضایمجازی گمانهزنی میشوند از سوی سازندگان مورد تایید قرار نگرفته است.
«میان صخرهها» فیلمی شبیه «۱۲۷ ساعت»
این روزها فیلم سینمایی «میان صخرهها» به کارگردانی مختار عبداللهی و تهیهکنندگی محمد احمدی در سینماهای سراسر کشور درحال اکران است. کارگردان فیلم میان صخرهها معتقد است که فیلمش نقاط پرهیجان زیادی دارد که مخاطب را تا پایان فیلم نگه میدارد. او در گفتوگو با ایسنا گفته است: «شاید برخی فیلمها بر ناخودآگاه فیلمساز تاثیر بگذارد. البته «بچههای آسمان» اصلا تاثیر نداشت و فاصله فیلمها زیاد است اما ممکن است فیلمی مثل «۱۲۷ ساعت» در ناخودآگاه من باقی مانده باشد. با این حال میتوان گفت شکلگیری این نوع قصه و فیلمهای سینمایی در همین راستا است. من به فیلمهایی که تک یا دو پرسوناژ هستند، قبل از ۱۲۷ ساعت هم علاقه خاصی داشتم. البته نه اینکه تا آخر بخواهم این مسیر را ادامه دهم، اما جزیی از علایق شخصی من بود و ناخودآگاه من را همواره درگیر میکرد. «آکیرا کوروساوا» هم چنین فیلمی دارد که تک کاراکتر و دو کاراکتر است. این موضوع همیشه در ناخودآگاه من بود که اگر بخواهم سینما را ادامه دهم این ژانری است که دوست دارم در آن قلم بزنم. قلم زدن را از این حیث میگویم که اعتقاد دارم نوشتن برای این مدل ژانر خیلی سخت است. احساس میکنم اینکه شما یک فیلم سینمایی بسازید و بخواهید با یک یا دو پرسوناژ، مخاطب را روی صندلی بنشانید و ۹۰ دقیقه او را در سینما نگه دارید، نسبت به زمانی که تعداد کاراکتر بیشتر باشد، کار سختتری است.»