ابراهیم دادجو: جریان ذاتگرایی جدید، که در حال حاضر عمدتا مغفول است، مابعدالطبیعه جدیدی است. تأثیرگذارترین فیلسوف این جریان برایان الیس است. براساس ذاتگرایی جدید، اگر علوم انسانی را بر بنیان ذاتگرایی قدیم مورد بحث قرار دهیم، هرچند بتوانیم امور و علوم انسانی را براساس ذوات و خواص ذاتی آدمی (که ایستا دیده شدهاند) مورد بحث قرار دهیم، از امور و علوم انسانی توضیحاتی ایستا و ناپویا به دست خواهیم داد؛ اگر علوم انسانی را بر بنیان ضد ذاتگرایی (که عموم فلسفهها و فلسفه علمهای مابعدنیوتنی تا حال حاضر را تشکیل میدهد) مورد بحث قرار دهیم از پارادایمگراییهای غیرقابلقیاس، از قراردادگرایی و از نسبیگرایی سر در خواهیم آورد؛ اما اگر علوم انسانی را بر بنیان ذاتگرایی جدید مورد بحث قرار دهیم، میتوان امور و علوم انسانی را براساس ذوات و خواص ذاتی پویا و طبق واقع (de facto) نوع آدمی و ذوات و خواص ذاتی طبق اعتبار و دیکته (de dicto) انسانها مورد بحث قرار داد و دستکم اعتبارات عام در علوم اجتماعی و رفتاری را تابع ذوات و خواص ذاتی نوع آدمی خواهیم دید و از این طریق از امور و علوم انسانی توضیحی واقعبینانه بهدست خواهیم داد. بهنظر میرسد، بدون این کار زیربنایی، همه تلاشهایی که در عرصه تحول در علوم انسانی به عمل میآیند غیرواقعبینانه خواهند ماند و نخواهیم توانست به تحولی واقعبینانه در علوم انسانی راه یابیم.