زهرا شاهرضایی، خبرنگار: نمایشگاه بینالمللی قرآن کریم، امسال در حالی برگزار شد که با وجود قوتهای بسیار، با حاشیههایی هم همراه بود. نمایشگاه قرآن با عمر سیویکساله، از مردمیترین نمایشگاههای کشور به حساب میآید و به خاطر همین این ظرفیت، در سالهای اخیر به یک جشنواره و پاتوق خانوادگی تبدیل شده است.
چرا در ایران تخفیفهای ماه رمضانی جدی گرفته نمیشود؟
علاوه بر غرفههای محتوایی و رسانهای، یکی از حاشیههای جذاب نمایشگاه، غرفههای فروش ملزومات حجاب و عفاف بوده است که با وجود تخفیفهای ماه رمضانی و حضور همه برندهای معتبر، شور و حال بهتری به نمایشگاه میدهد. رسم تخفیفهای ماه مبارک، یک رسم شناختهشده و قدیمی در کشورهای مسلمان است که در ایران با اینکه یک کشور شاخص اسلامی است، این رسم وجود دارد. در برخی کشورها مثل کویت و امارات و حتی ترکیه این تخفیفها فقط شامل وسایل و ملزومات حجاب و قرآنی هم نمیشود. با این وجود، نمایشگاه چنین فرصتی را برای کارآفرینان و فعالان حوزه لباس در زمینه حجاب و عفاف را فراهم کرده است؛ اما نکتهای که امسال در نمایشگاه به وضوح مشاهده شد، شرکت نکردن برندهای معتبر بود؛ اما چرا بسیاری از کارآفرینان و نشانهای باسابقه و معتبر در این نمایشگاه حضور نداشتند؟
نمایشگاه بینالمللی و رعایت نکردن حداقلی استانداردها
سی و یکمین نمایشگاه قرآن، هرچند به نقل از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در توسعه خدمات بهتر عمل کرده و مثلا برای مراجعان نوروزی بستههای افطاری تهیه دیده است؛ اما در حوزه تخصیص دادن غرفهها بسیار شلخته عمل کرده است. این شلختگی به وضوح در قسمت ملزومات حجاب و عفاف هم دیده میشد. امسال علاوهبر برندهای معروف، برندهای کمترشاختهشده هم حضور داشتند. این امر از طرفی قابل تحسین است که فرصتی برابر برای رقابت فراهم شود؛ اما در این فرصت برابر، نباید از حد استاندارد مطلوب یک نمایشگاه بینالمللی، صرف نظر کرد. نمایشگاه قرآن، باید در حد قد و قواره یک نمایشگاه بینالمللی ظاهر شود. نکتهای که امسال در نمایشگاه دیده نشد. مکان قرار گرفتن این غرفهها اصلا استاندارد نبود. غرفهها کوچک بدون اتاق پرو یا حتی تهویه مناسب بودند. فضای راهرو بین این غرفهها هم باریک بود و مراجعهکنندگان را هم با سختی مواجه میکرد.
به فکر ویترین جمهوری اسلامی باشید
برای استاندارد گذاشتن برای این نمایشگاه باید چه شاخصهایی مورد توجه قرار بگیرد؟ باید اول از همه این نکته را در نظر گرفت که این نمایشگاه باید در کلاس یک نمایشگاه بینالمللی برگزار شود. یعنی باید بهترینها در حوزه ملزومات حجاب حضور داشته باشند. نمایشگاه بینالمللی باید بهعنوان یک ویترین خوب برای گردشگر خارجی ظاهر شود.
توضیحات به زبان انگلیسی وجود داشته باشد و کیفیت محصولات هم باید در سطح به اصطلاح کالاهای صادراتی باشد؛ نه اینکه حداقل کیفیت را هم نداشته باشند. هرچند سالهای گذشته، برخی در انتقاد از غرفههای حجاب به روسریهای چندمیلیونی و فراتر از توان مردم برای خرید، نقد میکردند و معتقد بودند در چنین فضایی و چنین نمایشگاهی که توده مردم در آن حضور پیدا میکنند، چرا باید برندهای گرانقیمت حضور داشته باشند؟ از طرفی صاحبان برندهای معتبر معتقدند نمایشگاه بینالمللی باید با استانداردهای بهتری برگزار شود یا حداقل استاندارد را رعایت کند؛ وگرنه دیگر نمایشگاه بینالمللی فرقی با چندشنبه بازار ندارد و این هم در شأن مردمی به امید حضور برندهای معتبر در این کارناوال شرکت میکنند، نیست؛ هم در شأن یک نمایشگاه بینالمللی!