محبت یاری؛ فرهیختگان آنلاین: بی‌تردید، اماکن تاریخی بخش مهمی از بافت‌فرهنگی کشور هستند که با گذر زمان بر ارزش آن‌ها افزوده می‌شود. تلاش برای حفظ و نگهداری عناصر فرهنگی، ماموریت و رسالت وزارت میراث‌فرهنگی به‌عنوان یک نهاد حاکمیتی است و وظیفه شهروندان نیز محسوب می‌شود. نرخی که شهروندان برای بلیت ورود به این اماکن در سراسر کشور پرداخت می‌کنند هم در راستای همان حفظ و مرمت آثار فرهنگی و تاریخی استفاده می‌شود. هر چند تغییر در نرخ بلیت‌ها در روزهای پایانی سال ۱۴۰۲، این‌روزها چالش‌هایی را برای آن‌ها ایجاد کرده است.
پس از دستور وزارت میراث فرهنگی، موزه‌ها قیمت‌های بلیت ورودی خود را بروزرسانی کردند. پیش از این، بهای بلیت بیشتر اماکن تاریخی ۵ یا ۱۰ هزار تومان بود. اما در حال حاضر کف قیمت بلیت‌ها در اکثر اماکن از ۳۰ هزار تومان شروع می‌شود و به‌نظر می‌رسد این جهش قیمت، با درآمد خانوار ایرانی تناسب چندانی ندارد. امروز، علیرضا ایزدی، مدیرکل ثبت آثار، حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی وزارت میراث فرهنگی کشور در خصوص افزایش قیمت بلیت‌ها گفت: «متاسفانه در گذشته بهای بسیار اندکی برای بازدید از مکانی چون تخت‌جمشید پرداخت می‌شد که به اعتقاد بنده، توهین به چنین اماکن فاخری بود و افزایش نرخ، منطقی است.»
بعد از اعلام مصوبه جدید افزایش قیمت، برخی اماکن تاریخی مستقر در پایتخت نظیر کاخ گلستان، نرخ‌های سنگینی را اعمال کردند که در روزهای نخست سال ۱۴۰۳ اصلاح شد؛ برای مثال هم‌اکنون قیمت بلیت کاخ گلستان برای گردشگران ایرانی ۴۶ هزار تومان و برای بازدیدکنندگان خارجی ۶۵۰ هزار تومان است. در واقع بیشتر این افزایش قیمت متوجه اماکن گردشگری در شهرستان‌ها است که نرخ قبلی برای آن‌ها بسیار اندک بوده و بهای واقعی آن در گذشته پرداخت نشده است.
افزایش بهای بلیت اماکن تاریخی، یک‌شبه صورت گرفت و در روزهای پایانی سال اعلام شد، اما بنا بر گفته مسئولین، پروسه‌ای طولانی برای تحقق آن از سوی وزیر میراث فرهنگی صورت گرفته است. از تاخیر در اعلام قانون جدید و اقدام دیرهنگام در تصویب آن که بگذریم، درمی‌یابیم که این افزایش نرخ از آن دسته افزایش قیمت‌هایی است که می‌تواند به نفع جامعه و فرهنگ باشد. زیرا قدم نهادن در یک مکان تاریخی که رمز و راز فرهنگی یک ملت را در خود جای داده، علاوه بر ارزش معنوی به لحاظ مادی هم بهایی دارد که باید پرداخت شود.
شوربختانه در سالی که گذشت شاهد برخی کم‌لطفی‌ها نسبت به اماکن فرهنگی بودیم، حوادث چهارشنبه‌سوری ۱۴۰۲، از آسیب‌دیدن کتیبه هخامنشی در گنجنامه همدان تا پل‌خواجو و خانه فروغ نشان داد که میراث فرهنگی تا چه اندازه در جامعه -به خصوص در بین نسل جدید- غریب است. پرداخت بهای بیشتر برای بازدید از اماکن تاریخی یکی از مواردی است که ارزش این آثار در چشم مخاطب و مردم را بیشتر خواهد کرد.