صادق فرامرزی در صفحه اینستاگرام خود نوشت: این چوبِ ترِ تکفیر که این شبه ژورنالیست‌ها بر تن پیر شریف سینمای ایران فرو می‌آورند نه البته امری جدید است و نه دور از انتظار. تقریباً تمام آنها که پرچم ضدیت با ایدئولوژی (بدون فهم معنایش) را در دست دارند و از اصالت فرد و استقلال شخصیت دم می‌زنند، در پشت نقاب خوش خط و خالشان، چنین تکفیرکنندگان قهاری هستند.

چرا می‌گویم شبه ژورنالیست؟ تصویر سمت راست، پست همان کسی است که امروز با کلید واژه هنر دولتی علی نصیریان را نواخته بود. نه ۵۰ سال پیش که یک سال و یک ماه قبل همین علی نصیریان به علت عدم حضور در اختتامیه جشنواره فیلم فجر اینگونه هنرمندی توصیف شده بود که کنار مردم ایستاده است.

مهم نیست که از غیبت پارسال در جشنواره و حضور امسال در افطاری رئیس جمهور کدام را درست یا غلط می‌دانیم اما زمانی که یک پیشکسوت خوشنام که نه لنگ شهرت است نه نیازمند مورد عنایت قرار قرار گرفتن، میان دو تصمیم شخصی‌اش این گونه نواخته می‌شود یعنی این شبه ژورنالیسم اتفاقاً ضدآگاهی و استقلال شخصی مردم است. برچسب مردم و انگ دولتی بودن را در دست گرفته تا همه را به نفع خودش کنترل کند... این دیکتاتور کوچولوها هیچ تعریفی از مردم که مطیع خودشان نباشند، ندارند.