سیدجواد نقوی خبرنگار فرهیختگان: آن هنگام که گفته می‌شد حمایت تمام قد از هیچ نسلی نه صحیح است نه علمی بلکه نوعی پوپولیسم است، بسیاری از اهل فکر مصاحبه کردند مثل مصطفی ملکیان و رنانی و در ستایش این نسل گفتند و حتی گفته شد بی نظیر ترین نسل جهان اسلام هستند و از این دست حرف‌ها...
این تصاویر را نگاه کنید از خانه فروغ فرخزاد تا کتبیه هخامنشی تا پل خواجه و احتمالا در آینده موارد دیگر، برای یک لحظه شادی یا شما بگو زندگی معمولی چه کرده‌اند؟
باید بیان کرد که بخش عمده‌ای از این نسل با احترام مشخص است هیچ ارتباطی با تاریخ ندارند؛ نه خانه فروغ نه پل خواجه و نه کتبیه هخامنشی برایشان ارزشی ندارد و تقریبا حافظه تاریخی خود را به صورت لحظه‌ای از شبکه‌های خاص می‌گیرند.
همین جماعت اگر در فضای مجازی جدلی بین کوروش و یک روحانی باشد یا تصاویری از فروغ درباره آزادی منتشر شود با رضایت و خوشحالی نشر می‌دهند اما در حقیقت به گونه‌ای رفتار می‌کنند که مشاهده می‌کنید.
این حضرات در حقیقت بخش عمده‌ای از نسل بی تاریخ ما هستند که در پاسخ به عمده پرسش‌ها از لذت و لحظه سر خوشی می‌گویند و تاریخ را بی مصرف می‌دانند ولی در هنگام ورود به عرصه سیاست بازی مجدد تاریخی که من و تو و اینترنشنال برای آنها ساخته‌اند را مصرف می‌کنند و آن تاریخ را برای مصرف روزمره خود استفاده می‌کنند.
هرفردی در جامعه به ایران و کشور علاقه‌مند است باید در برابر این وقایع احساس خطر کند، چرا که این حوادث نشان از یک وضعیت است نه صرفا یک لج بازی ساده از طرف برخی از جوانان که قصد صرفا تفریح داشته باشند
ایران ماندن فقط در یک شرایط ممکن است که تاریخ ایران را پاس داشت و انسانیت را در مقام این تاریخ فهم کرد و نمی‌توان به میراث ایران حمله کرد اما در فضای موازی به ایرانی بودن خود افتخار کرد!