محمدرضا ولی‌زاده، فرهیختگان آنلاین: این آمار را می‌توان از چند نگاه بررسی کرد؛ عدد ذکر شده در شرایطی حاصل شده که ۴۱.۵ درصد از شرکت‌کنندگان اعلام کرده‌اند که قطعا در انتخابات یازدهم اسفندماه شرکت خواهند کرد -که منطقی به نظر می‌رسد- و ۲۹ درصد هم تحت هیچ شرایطی پای صندوق‌های رای حضور نخواهند داشت. از ۲۹.۵ درصد مرددین هم، ۱۶.۳ درصد احتمالا رای می‌دهند، ۹.۱ درصد هنوز تصمیمی نگرفته‌اند و ۴.۱ درصد ما بقی نیز به احتمال بسیار مشارکتی نخواهند داشت؛ بدین معنا که در نتایج این پایش، آمار مرددین هم در آخرین وضعیت مشارکت در انتخابات مجلس در میان شرکت‌کننده‌ها محاسبه شده که حداقل در ۱۳.۲ درصدی که یا رای نمی‌دهند یا هنوز تصمیمی مبنی بر شرکت در انتخابات نداشته‌اند، عجیب می‌رسد.
اما دی‌ماه امسال بود که رئیس صدا و سیما در پاسخ به این سؤال که چرا در شب یلدا از چهره‌های اینستاگرامی استفاده کردید، گفت: «صدا و سیما ۸۷ میلیون نفر مخاطب دارد بین ۸۷ میلیون نمی‌شود یک رأی واحد را ایجاد کرد.» اگر در نظر بگیریم که کل جمعیت ایران در بهترین حالت ۸۷ میلیون نفر است و ایرانیان خارج از کشور را هم به این لیست اضافه کنیم، به نظر رئیس صداوسیما تمامی ایرانیان داخل و خارج از کشور مخاطب صداوسیما هستند!
بی‌تردید، ارائه این دست آمارها به تدریج اعتبار صداوسیما را نزد اذهان عمومی خدشه‌دار می‌کند. آن‌هم در شرایطی که پس از برگزاری انتخابات، میزان مشارکت با آمار ارائه شده صداوسیما یعنی ۷۱ درصد تفاوت چشمگیری داشته باشد که طبق نظرسنجی‌های دیگر دور از انتظار نیست. جدا از این می‌توان درخصوص معیار واقع‌بینانه بودن آن هم بحث کرد که گویا شبیه به تمام نظرسنجی‌های این سازمان است. بدون‌شک، صداوسیما با تولید محتوا می‌تواند با تقویت امید و احیای اعتماد، در اقناعِ جامعه و افزایش مشارکت سهیم باشد اما نظرسنجی‌های این‌چنینی که حتی جامعه آماری مشخصی هم ندارد، روش مناسبی برای ایجاد شور انتخاباتی نیست.
