سیدمهدی موسوی تبار، دبیر فرهیختگان آنلاین: می گویند سخت است ساختن فیلم و سریال برای قهرمانانی که معاصر هستند و پیشینه ذهنی در جامعه دارند. حالا این قهرمان اگر زندگی و مرگش حاشیه هایی هم داشته باشد که کار سخت تر می شود. غلامرضا تختی یکی از آن چهره هایی است که درباره اش بارها نوشته اند و حتی موسیقی ساخته اند و در سینما و پس از پیروزی انقلاب، مرحوم علی حاتمی، بهروز افخمی و بهرام توکلی برایش فیلم ساختند. «جهان پهلوان تختی» علی حاتمی در سال 73 و بعد از حدود یک دهه پیگیری و نبود سرمایه گذار در شهرک سینمایی کلید خورد اما بیماری و فوت حاتمی در آذر 75، حسرت ساخت تختی را برای کارگردانش ابدی کرد. آنطور که خسرو نظافت دوست، بازیگر نقشی بزرگسالی تختی در سال 89 به ایسنا گفته بحث ساخت «جهان پهلوان» برای اولین‌بار در سال ۶۲ مطرح می شود و قرار بوده بنیاد مستضعفان سرمایه‌گذار اصلی فیلم باشد که در نهایت انصراف می‌دهد و مرحوم حاتمی به دنبال سرمایه‌گذار دیگری می‌رود. در سال 66 مجددا این پروژه از سر گرفته می شود و اعلام می کنند که قرار است با کمک سازمان تربیت بدنی و باشگاه پرسپولیس این فیلم ساخته شود اما آن هم پس از مدتی بی‌نتیجه می‌ماند. مرحوم حاتمی ضمن پیدا کردن سرمایه‌گذار، مشغول تحقیق برای کامل‌تر شدن این فیلم هم بوده و در نهایت در سال ۷۳ هدایت فیلم و سیما قرار می‌گذارند که مشترکا این فیلم را تهیه‌ کنند. بعد از فوت مرحوم حاتمی و انصراف مرحوم سیف الله داد و محمد بزرگ نیا از ساخت ادامه این پروژه، بهروز افخمی با تکیه بر تجربه ساخت آثاری مانند «عروس» و «روز فرشته» کار ناتمام حاتمی را به شیوه خودش تمام می کند و «جهان پهلوان تختی» افخمی با حضور فریبرز عرب نیا و نیکی کریمی سال ۷۸ روی پرده می رود که با واکنشهای مثبتی همراه نمی‌شود و در فهرست فیلمهای کم مخاطب قرار می‌گیرد. افخمی در این فیلم، تمرکزش روی پایان زندگی تختی است و با نگاهی پلیسی در پی اثبات این است که این کشتی گیر را کشته اند یا خودکشی کرده است.

دو دهه بعد از افخمی و تجربه نه چندان موفقش، این بهرام توکلی است که مجددا سراغ غلامرضا تختی می رود.«تختی» توکلی داستان کاملتر و دقیقتری از این قهرمان ملی تعریف می کند و البته که تفاوتهای آشکاری با تختی افخمی دارد.توکلی برشهایی از زندگی و زمانه تختی را نشان می دهد که برای مردم آشناست و بارها روایتهایش را شنیده اند. به سیاسی بودن تختی هم در این فیلم بیشتر پرداخته شده است.

با وجود این تلاشها اما سوال اصلی اینجاست که نوجوان و جوان امروز با تماشای این دو فیلم از تختی، به او و کشتی علاقه مند می شود و به قهرمانش افتخار می‌کند یا خیر؟