زهرا جعفریان؛ فرهیختگان آنلاین: سه سال بعد از مطرح شدن اینکه بلیت سینماها باید شناور باشد، روح الله سهرابی، مدیرکل اداره نظارت بر نمایش فیلم سازمان سینمایی اعلام کرد: «پس از بررسی‌های کارشناسی و ارزیابی همه شرایط تولید و عرضه، طبق مصوبه و پیشنهاد شورای صنفی نمایش و موافقت رئیس سازمان سینمایی قیمت بلیت سینما در ساعات پیک و سانس‌های طلایی روزهای پنجشنبه و جمعه در سینما‌های مدرن به صورت شناور تا سقف۸۰ هزار تومان و در سینما‌های ممتاز تا سقف ۶۰ هزار تومان در اختیار مدیر سینما خواهد بود و در جهت ایجاد شرایط عادلانه فرهنگی برای عموم مخاطبان سینما، قیمت بلیت در روزهای میانی هفته یعنی دوشنبه و سه‌شنبه هر هفته نیم‌بها خواهد شد.»
این دومین بار در سال جاری است که بلیت سینما گران می‌شود. افزایش قیمت بلیت سینما، برخلاف اجرای طرح 2 روز بلیت نیم‌بها، روی تعداد مخاطبان سینما در سال‌های آینده اثر خواهد گذاشت. آیا چنین تصمیمی در این دوره با اوضاع اقتصادی برای تشویق مردم برای رفتن به سینما منطقی است؟
با توجه به قیمت گزاف بلیت‌های کنسرت و معدود تئاترها با بازی چهره‌های محبوب سینما، در میان تفریحات فرهنگی، سینما کم‌هزینه‌ترین است. سینماداران معتقدند که هزینه ثابت شامل هزینه‌های برق، گاز و حقوق پرسنل و هزینه نگهداری از سینماها افزایش یافته و قیمت قدیمی بلیت پاسخگوی هزینه‌های آن‌ها نیست. کارشناسان سینما می‌گویند قیمت بلیت باید بین ۳۰۰ تا ۴۰۰هزار تومان نرخ‌گذاری شود، به گفته آنان در صنعت سینما قیمت یک‌دلاری بلیت یک شوخی است.
به همین دلیل مدیران سینما می‌خواهند افزایش قیمت بلیت را پلکانی اجرا کنند، یعنی در حال حاضر قیمت را به ۸۰هزار تومان برسانند و بعد از عید افزایش قیمت تا ۱۰۰هزار تومان هم برسد.
برخی کارشناسان سینما معتقدند در همه جای دنیا شناور شدن قیمت بلیت امتحان خود را پس داده و جواب مثبت گرفته است. یعنی بلیت در ساعت‌ها و روزهای گوناگون با قیمت‌های مختلف در اختیار مردم قرار می‌گیرد و این یک اصل است که سینما‌های دنیا از آن پیروی می‌کنند و بلیت سینما را نمی‌توان از صبح تا شب با یک نرخ ارائه کرد.
سجاد نوروزی، مدیر سینما آزادی نیز در واکنش به خبر افزایش قیمت گفته بود:« افزایشی صورت نگرفته و صرفا قیمت بلیت دو سانس پیک در روزهای پنجشنبه و جمعه زیاد شده است.یک روز نیم‌بها هم اضافه شده است.»
در شرایطی که عموم مردم و به‌خصوص دهک‌های پایین جامعه در تأمین مایحتاج اصلی زندگی در تنگنا قرار دارند، پیش‌بینی می‌شد که گران شدن بلیت سینماها از تعداد تماشاگران می‌کاهد. اما اکران «فسیل» و به دنبال آن «هتل»و «شهر هرت» سال سینمایی ۱۴۰۲ را به یکی از پرتماشاگرترین سال‌های سینمایی تبدیل کرده است. اما باید دید سیاست اکران کمدی تا کجا می‌تواند مخاطبین را با بلیت 80 هزار تومنی به سینما بکشاند.
گرانی مجدد بلیت شاید آورده هر نفر را در فروش سینما افزایش دهد اما می‌تواند به مرور زمان باعث کاهش آن هم بشود. احیاء سانس‌های مرده، تنوع موضوعی و جذب مخاطبین از دست رفته سینما با ساخت آثار با کیفیت‌تر، راه مناسب‌تری برای بهبود اقتصاد سینما به نظر می‌رسد.