مطهره‌سادات قاسمی، خبرنگار گروه دانشگاه: نحوه تحقیقات و اجرای طرح‌ها در کشور ما همواره با چالش‌های متعددی روبه‌رو بوده است، ازجمله موازی‌کاری نهادها و آموزش عالی، پراکنده‌کاری و عدم انطباق با نیازهای کشور. به همین دلیل دانشگاه آزاد در راستای ایجاد هماهنگی، تقسیم کار، پرهیز از موازی‌کاری، انتقال و اشتراک تجربیات تصمیم به ایجاد کنسرسیوم‌هایی در حوزه‌های مختلف گرفت تا با پیوند واحدها و مراکز تحقیقات و همچنین افرادی که در یک حوزه مشخص دارای تخصص هستند، بتواند تحقیقات و صورت‌مساله‌هایی را به سرانجام برساند. حالا ماه‌هاست که فعالیت کنسرسیوم‌های دانشگاه آزاد به حاشیه رفته و خبری از برنامه‌ها و اقدامات آنها به گوش نمی‌رسد. «فرهیختگان» برای بررسی میزان فعالیت آنها در حوزه تحقیقاتی با محمد کلایی، دبیر کنسرسیوم نانو دانشگاه آزاد و رامین یوسفی یکی از اعضای این کنسرسیوم گفت‌وگویی داشته که در ادامه می‌خوانید.
رامین یوسفی، عضو کنسرسیوم نانو دانشگاه آزاد از واحد مسجدسلیمان با ارائه تعریفی از کنسرسیوم نانو بیان کرد: «کنسرسیوم نانو از چندین مرکز تحقیقاتی ازجمله واحدهای اهواز، مسجدسلیمان، شیراز، تبریز، زنجان و تهران جنوب تشکیل شده که همه آنها با پتانسیل‌ترین مراکز تحقیقاتی نانو دانشگاه آزاد هستند و براساس خروجی‌ها یا قراردادهای تحقیقاتی که در حوزه نانو تکنولوژی داشتند توسط سازمان مرکزی انتخاب شدند.»
محمد کلایی، دبیر کنسرسیوم نانو دانشگاه آزاد با ارائه توضیحی درباره کنسرسیوم‌های این دانشگاه بیان کرد: «کنسرسیوم به ساختار‌های مبتنی‌بر توافقات به عمل آمده نهادهای رسمی گفته می‌شود که علمی، تولیدی یا اقتصادی هستند و متناسب با توان فنی خودشان برای پیگیری اهداف تعیین‌شده ایجاد می‌شوند. کنسرسیوم نانو دانشگاه آزاد متعلق به کل دانشگاه است که سال 1399 تاسیس شده و به‌صورت دوره‌ای با ابلاغ معاون پژوهشی دانشگاه به یکی از واحدهای عضو کنسرسیوم واگذار می‌شود.»
برای خواندن متن کامل گفت‌وگو، اینجا را بخوانید.