سوگ‌سروده‌ی «میلاد عرفان‌پور» برای شهید «سید رضی موسوی»  است:

آینه گفت: عاقبت پیر شدی، شهید نه
موی‌سپید هم شدی آخر و روسپید نه

آینه گفت: خسته‌ای؟ گفتمش آه خسته ام
در قفسی نشسته‌ام چاره نه و کلید نه...

آینه! حیرتم فقط، شوق شهادتم فقط
آه چه دارم آینه؟ هیچ به جز امید نه

لاله‌ی واژگونم و حسرت بازماندنم
داغ نویی نفس‌نفس آمده و نوید نه

آینه گفت: صبر کن... گفتمش آه، سوختم
در دل شعله می‌توان لحظه‌ای آرمید؟! نه!

آینه گفت و... زیر لب گفت شهید می‌شوی
آینه! راست گفته‌ای؟! وقت سفر رسید؟! نه؟!