مجتبی اردشیری، خبرنگار: پس از اتفاقاتی که در پاییز سال گذشته روی داد و سبب تعطیلی کامل اجراهای زنده موسیقی شد، از اوایل بهمنماه سال گذشته، جریان کنسرت، حضوری بیوقفه و حتی رکوردشکن را تجربه کرد. جریانی که از اوایل بهمنماه سال گذشته آغاز شد و تا امروز، پرشتاب به راه خود ادامه داده است. اجرای کنسرتهای موسیقی از حیثیتی استراتژیک برخوردار شد که با هماهنگی و همکاری نهادهای مختلف، خوانندهها به روی استیج رفتند تا بهزعم خود، سرانه نشاط اجتماعی را بالا برده و جامعه را از خمودگی و نگرانی چندینماهه نجات دهند. از آن روز تا به حال، این جریان بیوقفه به راه خود ادامه داده و کار حتی به جایی رسیده که طی ۵۰ روز اخیر، ۱۰۰۰ نوبت کنسرت در سراسر کشور اجرا شده که یک رکورد بسیارخوب محسوب میشود. در میان این همه خبر خوب و امیدبخش در حوزه موسیقی و مخصوصا کنسرت، خبر تعطیلی کنسرت علیرضا قربانی موجی از ناراحتی و نگرانی را در میان موسیقیدوستان به وجود آورد. پس از یک سال همراهی و دلگرمی مسئولان، حالا خبر کنسل شدن اجرای زنده خوانندهای چون علیرضا قربانی تا این اندازه در افکارعمومی تاثیرگذار بوده و به سوژه ملتهب هفتههای اخیر تبدیل شده است. این خبر، فارغ از دلایلی که مطرح شد، از آن جهت عجیب به نظر میرسید که علیرضا قربانی تور کنسرتهای خود را از اواسط اردیبهشتماه در شهرهای کشور آغاز کرد. سپس از اواخر خرداد تا اواخر تیرماه، در کاخ سعدآباد، اجرای هرشبهای را تجربه کرد و به یک رکورد کمسابقه دست یافت. قربانی در ادامه اجراهایی را در اروپا، کانادا و استرالیا برگزار کرد و جالب آنکه در تمامی اجراهای داخلی و خارجی، مورد استقبال قابلتوجه مخاطبان قرار گرفت. قربانی در ادامه این روند، قرار بود طی روزهای ۲۱، ۲۲ و ۲۳ مهرماه در اصفهان به روی صحنه برود که ساعاتی پیش از اجرای شب نخست و با وجود دریافت مجوز، اعلام شد که این کنسرت در اصفهان برگزار نخواهد شد.
از همان زمان که علیرضا قربانی با انتشار یادداشتی از تعطیلی کنسرت اصفهان خبر داد، شائبههایی مبنیبر تعطیلی اجرای زنده به دلیل حضور نوازنده زن در گروه مطرح شد. شائبهها اگرچه تقریبا با قطعیت مطرح شده و هیچ تکذیبیهای را از سوی آگاهان متوجه خود نمیدید اما کمترکسی میتوانست باور کند که چنین بهانهای، دلیلی برای بر هم زدن یک کنسرت باشد، آنهم کنسرت خوانندهای چون علیرضا قربانی که کمترین میزان حواشی را طی سالیان اخیر داشته و هنرمند مورد وثوق بسیاری از جریانهای فرهنگی و سیاسی کشور است. اما امروز که یک ماه از آن اتفاق میگذرد، اظهارنظرهای رسمی مسئولان اصفهان و تهران نشان میدهد که دلیل این تعطیلی، حضور نوازنده زن در گروه بوده و چنین اتفاقی که میتوانست طیبخاطر فراوانی را برای هزاران اصفهانی به همراه بیاورد، به دلیل همین مورد عجیب، از دست رفت و گویا امروز که یک ماه از آن اتفاق میگذرد نیز هیچ ندامتی در کلام و گفتار تعطیلکنندگان این رویداد مشاهده نمیشود.
در همین ارتباط محمدرضا جاننثاری، معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار اصفهان در یک نشست خبری به تشریح دلایل عدمصدور مجور کنسرت علیرضا قربانی در اصفهان علیرغم صدور مجوز ارشاد، پرداخت و گفت: «بحث اینکه آقای قربانی میخواهد در اصفهان کنسرت اجرا کند، هیچ مانع قانونی نداشت مگر یک نکته؛ آن نکته این است که ایشان در تیم نوازندگان خود از خانم نوازنده استفاده میکرد. این موضوع اولا هنوز تعریف قانونی ندارد و چیز نویی است و حتما باید وزارت ارشاد راجع به این موضوع تصمیم ملی بگیرد و ابلاغ کند که آیا اجازه هست این کار را بکنیم یا نه. چون نظرات فقهی در قبال این موضوع متفاوت است که آیا زن میتواند تکنواز باشد؟ در این زمینه نظر فقهی وجود دارد و باید برای آن تکلیف ملی معلوم شده و ابلاغ شود. دوم اینکه توجه کنید که ما باید همه افکار عمومی را در نظر بگیریم، بالاخره قشر عظیمی از افکار عمومی ما این موضوع را نمیپسندند. صراحت هم ندارد، تعیینتکلیف رسمی هم درباره این موضوع نشده است.» جاننثاری ادامه داد: «از آقای قربانی خواهش شد به واسطه اینکه اصفهان وضعیت خاصی از لحاظ اعتقادات مردم دارد (واقعا مردم اینجا اعتقادات خاص خودشان را دارند) و اینجا را نمیشود با جای دیگر مقایسه کرد، از تکنواز زن استفاده نکند. گفتند اینجا مگر چه فرقی میکند و مگر با قانون نیست؟ گفتیم چرا. شما این را به قانون تبدیل کنید و بعد بگویید قانون با قانون فرقی نمیکند. ما نمیتوانیم اگر کاری در جایی عرفا انجام شد، بگوییم این قانون است. ممکن است جایی هیچکس، هیچ چیزی نگوید و عرف مردم هم آن را بپذیرند ولی در عرف ما پذیرفته نیست. خواهش کردیم از ارشاد که به آقای قربانی بفرمایید این نوازندگان در اصفهان حذف شوند و سپس کنسرت را برگزار کنید، مثل دهها کنسرت دیگری که در اصفهان برگزار شد و میشود. موضوع جدیدی بود و این موضوع جدید از لحاظ مسائل گوناگون ابهام داشت و باید این مسائل توسط وزارت ارشاد و دستگاههای دیگری که متولی هستند، تصریح شده و حکم آن صادر شود که این چه حکمی دارد. البته ما یک استدلال دیگری هم داریم. من واقعا خودم مثل شما دغدغه این موضوع را داشتم و در این رابطه به حکم مقاممعظمرهبری رجوع کردم که طبق نظر ایشان باید ملاحظاتی برای آن انجام بگیرد که آیا میشود این کار را انجام داد یا نه.»
برای خواندن متن کامل گزارش، اینجا را بخوانید.