یلوفر مژدهی، خبرنگار: تیم‌های نساجی و سپاهان در چهارمین هفته از رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا در مرحله گروهی در استادیوم آزادی و در یک میزبانی مشترک به میدان رفتند. حذف نساجی تلخ بود اما در بازی دوم، سپاهان با ۹ گل مقابل حریف ضعیف خود تلخی حذف نساجی را خنثی کرد. حضور متفاوت دو نماینده ایران در لیگ قهرمانان آسیا نکات بسیار مهمی داشت که هرچند سال‌هاست به آن نمی‌پردازیم، اما با توجه به فاصله‌ای که بین فوتبال ایران و فوتبال آسیا در‌حال ایجاد است بهتر است این‌بار به آن توجه کرده و اخطارها را جدی بگیریم. به همین بهانه با ابراهیم قاسم‌پور، کارشناس فوتبال دقایقی صحبت کردیم و درخصوص حذف تلخ نساجی و اتفاقاتی که برای سپاهان افتاد، گپ زدیم.
عملکرد نساجی و سپاهان را چطور ارزیابی می‌کنید؟
نساجی تجربه کمی داشت و از این تیم با نفراتی که داشت، توقعی نمی‌رفت. در‌عوض سپاهان مدت‌هاست که در چنین عرصه‌هایی شرکت کرده و نفرات خوبی هم چه روی نیمکت و چه درون زمین دارد. در هر پست دو سه بازیکن خوب در خدمت این تیم هستند. درنتیجه دست مورایس برای استفاده از نفرات باز است. نساجی که شکست خورد و حذف شد، امیدوارم سپاهان در ادامه عملکرد بهتری داشته باشد و از گروه خود صعود کند.
سپاهان هنوز با الاتحاد بازی نکرده و محک جدی در این رقابت‌ها نخورده است. فکر می‌کنید این تیم بتواند در لیگ قهرمانان آسیا حرفی برای گفتن داشته باشد؟
نباید به پیروزی پرگل تیم سپاهان مقابل آلمالیق دل‌خوش باشیم؛ چراکه این یک اتفاق بود. حریف خطرناک و خوبی نبود از این رو نمی‌توانیم روی این بازی به‌عنوان سنگ محکی برای شناخت سپاهان حساب کنیم. با این حال سپاهان تیمی است که می‌توانیم روی آن حساب کنیم و شانس سود از گروه خود را دارد؛ هرچند این تیم هم کار سختی دارد و اگر به مراحل بالاتر برویم شرایط سخت‌تر هم می‌شود. کلا نمایندگان ما در لیگ قهرمانان آسیا هرچه به مراحل بالاتر صعود کنند کار برایشان سخت‌تر می‌شود. دلیلش هم ساختار فوتبال ماست. پیشرفت‌هایی که دیگر کشورها و رقبا کرده‌اند ما نداشته‌ایم. کاری برای فوتبال‌مان نکرده‌ایم، زیرساخت ضعیف است، برنامه‌ریزی صورت نگرفته و هرچه نگاه می‌کنیم فاصله ما با دیگر کشورها حتی تیم‌های عربی بسیار زیاد شده است. زمانی ادعا می‌کردیم که قدرتمندترین تیم آسیا هستیم، ولی الان دیگر نمی‌توانیم چنین ادعایی هم داشته باشیم، از بسیاری از تیم‌ها عقب افتادیم و این برای آینده فوتبال‌مان اصلا خوب نیست.
هزینه‌ای که در‌حال‌حاضر در فوتبال آسیا می‌شود باعث شده فاصله فوتبال ما با دیگر کشورها بسیار زیاد شود؟
پول فوتبال ما زیاد است، اما حیف‌و‌میل می‌شود. نه برنامه‌ای برای خرج کردن این پول‌ها وجود دارد و نه در جای درست و حساب شده خرج می‌شود یا حیف و میل می‌شوند یا دلال‌ها می‌برند یا حتی از این پول‌ها سوءاستفاده می‌شود.
پیروزی سپاهان به‌نفع‌شان بود یا می‌تواند باعث مغرور شدن‌شان شده و در ادامه ضرر کنند؟
آلمالیق حریف خطرناک و دردسرسازی برای سپاهان نبود و بیشتر حکم یک بازی تدارکاتی برای این تیم را داشت. به‌دلیل ندانم‌کاری، سه امتیاز از سپاهان کم شد.
به این ترتیب یعنی برای سپاهان هم هیچ شانسی قائل نیستید؟
شاید قهرمان نشود اما به‌نظر من قابلیت حضور در فینال را دارد. فوتبال زمانی به موفقیتی دست می‌یابد که در نتیجه برنامه‌ریزی اصولی و مدیریت قوی بنیان نهاده شود. در‌حالی‌که در فوتبال ما خیلی از نتایج و اتفاقات بیشتر یک جرقه است. نتیجه‌ای است که تداوم نداشته و به همین دلیل است که می‌گویم سوء‌مدیریت وجود دارد.
شاید در ظاهر سپاهان به‌لحاظ فنی عملکرد خوبی داشته باشد اما نوعی عدم‌ثبات در این تیم دیده می‌شود، شرایطی که موجب می‌شود این تیم گاهی با سکته‌هایی در نتیجه‌گیری روبه‌رو شده و نتواند روند مثبت خود را ادامه دهد، مثل اتفاقاتی که برای این تیم مقابل ملوان رخ داد. شما این روند را چطور توصیف می‌کنید؟
این عدم‌ثبات مختص به تیم سپاهان نیست، بلکه در فوتبال ما وجود دارد. در درجه اول تیم ملی فوتبال ما با همین پدیده روبه‌رو است و در یک‌سری بازی‌ها خوب بازی می‌کند در یک سری بازی‌ها متوسط و حتی در برخی بازی‌ها بد است. درمورد سپاهان هم حرکت سینوسی این تیم به ساختار نامناسب مدیریت ما برمی‌گردد. وقتی پایه و اساس فوتبال اصولی نباشد مشکلات اینچنینی به‌وجود می‌آید. از این رو مورایس مقصر نیست. برخی اتفاقات در فوتبال غیرقابل پیش‌بینی است، همین حالا هم ملوان به گربه‌سیاه سپاهان تبدیل شده، فصل گذشته هم این تیم مقابل شاگردان مورایس آنها را از قهرمانی بازداشتند و حالا این‌بار اولین شکست فصل را به آنها تحمیل کردند. پس به‌نظر می‌رسد سپاهان بیشتر به‌لحاظ روحی و روانی افت کرده است. ناخودآگاه دو دیدار اخیر سپاهان با تیم ملوان به ناکامی انجامید. از این رو به‌نظر بازیکنان سپاهان همیشه در بازی با ملوان با استرس همراه است، در‌حالی‌که ملوان هیچ استرسی در بازی مقابل سپاهان ندارد. برخی اتفاقات و برخی نتایج در فوتبال فقط یک اتفاق است و نمی‌توانیم براساس آن میزان توانایی یا ناتوانی یک سیستم را محک بزنیم، مثل شکستی که سپاهان مقابل ملوان پذیرفت یا پیروزی‌ای که مقابل حریف آسیایی خود کسب کرد. از این رو هرچند به تیم سپاهان بسیار امیدوارم اما پیروزی آنها مقابل تیم آلمالیق نمی‌تواند سنگ‌محک خوبی برای شناخت توانایی‌های تیم سپاهان باشد. سپاهان تمام ابزار برای موفقیت در فوتبال ایران را دارد و از نظر من برای اینکه بتواند در لیگ قهرمانان آسیا موفق شود یا حتی در لیگ به مقام قهرمانی برسد نیازمند بالانس روحی و روانی است.
به‌نظر شما دلیل ناکامی نساجی در لیگ قهرمانان آسیا با توجه به اینکه مربیان و عوامل این تیم می‌دانستند لیگ قهرمانان آسیا را در پیش دارند، چیست؟
نباید از نساجی انتظار زیادی داشته باشیم نتایجی که این تیم به‌دست آورد دور از ذهن نبود، نساجی نمی‌تواند در لیگ قهرمانان آسیا حضور قدرتمند داشته باشند. به تیم‌هایی که در فوتبال ایران هزینه کردند یا تیم‌هایی که صاحب‌نام هستند توجه کنید، کدام از این تیم‌ها توانستند در آسیا موفق باشند. بهترین بازیکنان در اختیار تیم‌های متمول هستند، وقتی چنین تیم‌هایی با وجود امکاناتی که در اختیار دارند هزینه‌ای که می‌کنند و بازیکنانی که به خدمت می‌گیرند، نمی‌توانند در آسیا حرفی برای گفتن داشته باشند، پس نمی‌توانیم از تیم مثل نساجی توقع داشته باشیم و در میان مدیریت، مربیان و بازیکنان نساجی به‌دنبال مقصر بگردید! وقتی شما در بالاترین سطح فوتبال که همانا تیم ملی است، نمی‌توانید توقعات را برآورده کنید پس نباید در سطح باشگاهی از تیم‌های باشگاهی توقع داشته باشید تا کمبودهای فوتبال ایران را با صعود در گروه‌های خود یا کسب جام جبران کنند. تیم ملی ۵۰سال از قهرمانی در آسیا محروم است. تیم امید ما ۵۰ سال است به المپیک نرسیده و حتی صعود نکرده چه برسد به اینکه بخواهد جامی کسب کند یا از مرحله خود بالا برود، درنتیجه وقتی ما نمی‌توانیم از تیم‌های ملی که سطح اول فوتبال ما هستند توقع داشته باشیم چطور می‌خواهیم از باشگاه‌ها توقع داشته باشیم که مقامی کسب کنند یا از گروه‌شان صعود کنند. ما در گذشته قهرمان آسیا و قهرمان جام باشگاه‌های آسیا می‌شدیم، اما الان دیگر این اتفاقات برای ما نمی‌افتد. این نشان می‌دهد ساختار فوتبال ما دچار ایراد شده است.
زمان آن نرسیده از این شرایط فاصله بگیریم؟
من قبلا هم گفتم و شاید حرف کلیشه‌ای به‌نظر برسد، اما به‌جای ورود بازیکن و مربی‌خارجی ما نیازمند مدیر خارجی هستیم تا بلکه بتواند سوء‌مدیریت در فوتبال ایران را برطرف کرده و در مسیر درستی قرار بگیریم. همه قدرت فوتبال ما این بود که با پرسپولیس نایب‌قهرمان آسیا شویم. تا زمانی که فوتبال ایران بر پایه و اساس اصولی استوار نشود و برنامه‌ریزی حرف اول را نزند نه‌تنها نمی‌توانیم مقامی کسب کنیم، رتبه‌ای آورده یا موفقیتی به‌دست آوریم، بلکه درجا زده و حتی از رقبای در سطح آسیا هم بیشتر عقب می‌افتیم. آیا برای ما زشت نیست که نمی‌توانیم حتی یک دوره مسابقه بین‌المللی در کشورمان برگزار کنیم؟ ما نه‌تنها نمی‌توانیم بلکه حتی میزبانی هیچ مسابقه‌ای از فوتبال را به ما نمی‌دهند. کاری به موانع سیاسی ندارم اصل حرف من کمبود امکانات و کمبود زیرساخت‌های مناسب در‌جهت تقویت فوتبال کشور است. واقعیت این است که ما توانایی برگزاری مسابقات را نداریم. ما همین لیگ کشور خودمان با ۱۶ تیم را نمی‌توانیم به‌درستی برگزار کنیم، طبیعی است که در برگزاری رقابت‌ها بین‌المللی هم ناکام هستیم!