ابوالقاسم رحمانی، دستیار سردبیر: دو روز پیش ویدئویی در فضای مجازی در رسانه‌های داخلی و خارجی و در محافل و گعده‌های مختلف دست‌به‌دست می‌شد و هرکسی از طرفی روی آن بحث و نظری داشت که یک خانم در قاب رسانه ملی ناآگاه به اقتضائات جایی که نشسته و فضایی که در آن حضور دارد، ادعاهایی کرد و به چالشی دامن زد که مدت‌هاست که حاکمیت در مواجهه با شکاف‌های گوناگون سعی در ترمیم آن دارد و هربار یک نفر پشت تریبونی به‌جای ترمیم تعمیقش می‌کند.
این که اکثریت جامعه ما را حزب‌اللهی‌ها تشکیل داده‌اند یا نه؟ اینکه موضع ایرانی‌ها نسبت به مساله فلسطین فلان همراهی است یا عدم همراهی؟ اینکه اکثریت مردم ما با حجاب موافقند یا مخالف؟ اینکه مردم ایران دیگر دیندار نیستند یا هستند؟ و هزار سوال دیگر از این تحلیل‌های آبدوغ خیاری که معمولا دو سر طیف تندروها و ساده‌انگارها در آن غوطه‌ورند، از همان دسته تحلیل‌هایی است که نه‌تنها قرابتی با واقعیت جامعه ایرانی ندارند، بلکه از بدیهیات ارائه تحلیل هم به دورند و جز اینکه هزینه روی دست سیستم سیاستگذاری و مجموعا حاکمیت می‌گذارند و به شکاف موجود در جامعه دامن می‌زنند، عایدی دیگری ندارند.
پیش‌تر در یادداشتی که به‌منظور معرفی رویه سرویس پرونده روزنامه «فرهیختگان» نوشتم و ذیل آن با اطلاعات و آمار دقیق از موضع جامعه ایرانی درقبال مساله فلسطین و همچنین موضوع وحدت بین شیعه و سنی گزارشی داشتیم، اشاره کردم که جامعه ایرانی با تمام قرابت‌هایی که بین فرهنگ‌های مختلف آن وجود دارد، جامعه‌ای متکثر است و نمی‌توان با قاطعیت در ارتباط با مواضع ایرانی‌ها در موضوعات مختلف سخن گفت و از آن مهم‌تر اینکه نمی‌توان برای مسائل مختلف یک نسخه واحد پیچید. از همین رو پا در مسیر شناخت و کیستی مردم ایران برمبنای آمار و اطلاعات حاصل از پیمایش‌هایی که منابع و مراکز معتبر انجام می‌دهند، گذاشتیم. نمونه‌اش را در همان دو موردی که گفتم، منتشر کردیم و نمونه مفصل‌تر و قابل‌تامل‌تری هم امروز و در این شماره روزنامه به قلم یکی از اساتید و پژوهشگران دانشگاهی منتشر شده است. گزارشی که ناظر به اطلاعات موجود در آن می‌توان به اهمیت پیمایش‌ها و همچنین دخالت آنها در سیاستگذاری‌ها و قانون‌نویسی‌ها بیش از گذشته پی‌برد. مضاف‌بر این باید به این نکته هم توجه داشته باشیم که آمار و اطلاعات موجود در این نوشته، در پیمایش‌های قبل از اتفاقات اخیر و ماجرای فلسطین به‌دست آمده و بدیهی است که اتفاقات اخیر همچون شوکی می‌تواند برخی یافته‌ها را دچار چالش و بر باورهای مردم و نظرات آنها پیش و پس از آن اثر بگذارد.