علی مزروعی، خبرنگار گروه نقد روز: ادعاهای زیادی درمورد آثار هولوکاست در رسانههای غربی مطرح میشود. کشتار سیستماتیک و قتل عام شش میلیون یهودی ازجمله آنهاست که مدام تکرار میشود. درحالیکه جمعیت یهودیان جهان تا قبل از بازه زمانی هولوکاست 17 میلیون نفر گزارش شده است طبیعی است که ادعای کشتار بیش از یکسوم این جمعیت توسط بسیاری مورد تردید قرار گیرد. علاوهبر کشتار جمعیت درمورد شیوههای کشتار نیز ادعایهای بسیاری مطرح شده که پذیرش آن باعث تداعی یک جنایت تمامعیار در ذهن میشود اما زمانی که استنادی مطالبه میشود پاسخ این است که نازیها بخش زیادی از آثار جنایات خود را پاک کردهاند. درمورد آمار کشتهشدگان نیز کسی نباید ابهام داشته باشد چراکه در 16 کشور اروپایی ازجمله آلمان، فرانسه، ایتالیا، بلژیک، جمهوری چک، سوئیس، اتریش، لهستان، مجارستان و همینطور در سرزمینهای تحت اشغال رژیمصهیونیستی انکار هولوکاست جرم است و مجازات و جریمه دارد. در بریتانیا هم علیرغم ادعای آزادی بیان دادگاهی علیه یک خواننده حکم داد که میتواند مورد استناد دادگاههای دیگر نیز قرار گیرد.
سازمان ملل نیز در ۲۱ ژانویه ۲۰۲۲ به پیشنهاد آلمان و اسرائیل قطعنامهای را با هدف مقابله با انکار هولوکاست مطرح و در مجمع عمومی تایید کرد. در این قطعنامه با هشدار درباره افزایش انکار هولوکاست، کوچک جلوه دادن فاحش شمار قربانیان یکی از موارد انکار تعریف شده است. این موارد شاید برای باورپذیر بودن به قدر کافی مستند نباشد اما تنها توجیهی است که رژیمصهیونیستی و حامیان غربیاش مطرح میکنند تا بتوانند از زیر بار پاسخ به سوالات درمورد چرایی اشغال سرزمین فلسطین و آواره کردن مردمش طفره بروند؛ مردمی که نه نژادشان با هیتلر نازی یکی بوده، نه دین و عقیدهشان و نه سرزمینشان. حتی اگر ادعای هولوکاست درست باشد این سوال در برابر صهیونیستها وجود دارد که چرا تاوانش را باید مردم سرزمینی بدهند که نمادشان صلح و زیتون است نه «های هیتلر.» سازمان ملل هم که حتی برای انکار آمارهای هولوکاست قطعنامه محکومانه صادر کرده بود برای کشتار بیرحمانه هزاران کودک در غزه هنوز هیچ کاری انجام نداده است. اکنون هشت دهه از زمانی که ادعای هولوکاست مطرح شد میگذرد و هر روز هم بر حجم جنایات رژیمصهیونیستی عیله کودکان و زنان فلسطینی افزوده میشود جنایاتی که حتما مستندتر از هولوکاستند. صهیونیستها هرچه درمورد هولوکاست شنیدهاند را به خاطر سپردهاند تا تصویر واقعی آن را هر روز در صبرا، شتیلا و غزه بسازند.
هولوکاست نوشته میشود، غزه خوانده میشود
برای آموزش نوشتن شعر یکی از روشها این است که سعی کنیم جای کلمات و قافیهها را در اشعار مشهور عوض کنیم در ادامه چند بند از مواردی را آوردهایم که برای باورپذیرشدنش سالها در رسانه های غربی مجریان و خبرنگاران با ادبیاتی درام سرودهاند. حال این بندها را مرور کنید و جای واژگان نازی و یهودی را به ترتیب با صهیونیست و فلسطینی جایگزین کنید. حتما دراماتیکتر خواهد شد. شعری که نمود عینی دارد مجذوبکننده هم خواهد بود. بهتدریج پوسترهای «جای یهودیان اینجا نیست» در سراسر آلمان مشاهده میشد. قانون نورنبرگ شرکت در انتخابات را برای یهودیان ممنوع کرد. همچنین یهودیان اجازه نداشتند شبها بیرون بروند. در «کریستال ناخت» به خانه و مغازه یهودیان حمله شد. بسیاری از مردان یهودی کشته یا به اردوگاه کار اجباری فرستاده شدند. هیتلر یهودیان را به تحریک سایر کشورها علیه آلمان متهم کرد و گفت اگر جنگی در بگیرد آنها را نابود خواهد کرد. آلمانها بسیاری از یهودیان در شهرهای مختلف لهستان را به گتوها منتقل کردند. آنها در گتو هیچ حقوقی نداشتند و بسیاری از گرسنگی جان باختند. در 1941تمام یهودیان مجبور شدند ستاره زرد داوود به لباس خود نصب کنند. در همان سال در شرق اروپا جوخههای مرگ اساس آلمان نازی به نام آینزاتس گروپن، بیش از یک میلیون یهودی را قتل عام کردند. در 1942در جلسه وانزه که در ویلایی در حومه برلین برگزار شد سران حزب نازی درباره راهحل نهایی برای مساله یهود تصمیم گرفتند که منظورشان کشتار جمعی و سیستماتیک یهودیان بود. بعد از کنفرانس وانزه که در عمارتی در حومه برلین با شرکت سران حزب نازی تشکیل شد تصمیم گرفته شد که راهحل نهایی برای مساله یهود اجرا شود که منظور از آن کشتار سیستماتیک و جمعی یا درواقع نسلکشی یهودیان است.
برای خواندن متن کامل گزارش، اینجا را بخوانید.