فاطمه صناعی: دولت روحانی و حامیان او قبل از امضای برجام معتقد بودند هر یک روز تأخیر اجرای برجام، ۱۰۰میلیون دلار به کشور آسیب می‌رساند، اما وقتی در سال۹۷ ترامپ بدون در نظر گرفتن تضمینی که مثلا قرار بود با امضای جان کری ایجاد شود، از توافق خارج شد و ۱۵۰۰تحریم جدید هم با وجود ساختار برجام به کشور تحمیل کرد، صدایی از حامیان دولت قبل درنیامد که چرا کسی در تیم مذاکره‌کننده برای اخذ ضمانت کافی، کاری نکرده و حفره‌های اینچنینی را در یک توافق مهم بین‌المللی نبسته است؛ البته این جریان معتقد بود دولت قبل زبان دنیا را می‌‌فهمد، هرچند با بدفهمی تیم مذاکره‌کننده قبلی درباره «لغو» یا «تعلیق» تحریم، هزینه‌های جبران‌ناپذیری برای کشور ایجاد شد.

این روزها و ظاهرا به دلیل ادامه‌دار شدن و رفت و برگشت مذاکرات، حامیان دولت روحانی و جریان اصلاح‌طلب در اقدامی قدیمی و تکراری با ادعاهایی درباره خسارت‌های روزانه برجام و تحریم، به پروژه شرطی‌سازی جامعه ضریب می‌دهند؛ به طور مثال حشمت‌ا...فلاحت‌پیشه، نماینده سابق مجلس گفته است: « بر اساس برآوردهای رسمی که تاکنون خود نهادهای دولتی داده‌اند، تحریم‌ها در کشور ماهانه حدود سه‌میلیارد دلار به کشور ضرر زده و الان که قرار است تحریم‌ها برداشته شود، باید مشخص شود چقدر از این پول‌ها به منابع مالی و ایجاد بازارهای تازه و... برای افزایش توان اقتصادی مردم بازگشت می‌کند. اگر نگاه توسعه‌ای وجود داشته باشد با احیای برجام حتما سود اقتصادی برای مردم به ارمغان خواهد آورد و دولت باید به صورت شفاف مزایای برجام را به مردم برساند. » این نماینده سابق در بخش دیگری از این گفت‌وگو می‌گوید: «معتقدم در زمان احیای برجام در همان ماه‌های اول به اندازه چند ماه ایران می‌تواند فروش نفت و اثر عمده اقتصادی داشته باشد. به علاوه روزانه صدها میلیارد تومان، تکرار می‌کنم روزانه صدها میلیارد تومان تخفیفی که کشور در تحریم‌ها در ازای صادرات و گران شدن بیمه و گران شدن تبدیل پول و ... می‌پردازد، با رفع تحریم‌ها، برطرف و برای کشور ثروتی عظیم فراهم می‌آورد. درباره همه این موارد، دولت باید به صورت جزئی گزارش بدهد و مردم باید درباره این مسائل از دولت بخواهند اطلاعات لازم را در اختیارشان قرار بدهد و همچنین این داده‌ها را دولت به اطلاع مردم و مجلس برساند.» به نظر می‌رسد نه تنها رسانه‌های فارسی زبان ضد انقلاب بلکه برخی شخصیت‌ها و رسانه‌های زنجیره‌ای حامی آنها در داخل هم مسیر ابهام‌افکنی و ایجاد تردید در منافعی که ایران بدست می‌آورد را در پیش گرفته‌اند و در برابر این‌ جریان ضد ایرانی باید استراتژی حمایت از تیم مذاکره کننده را برای حفاظت‌ از منافع ملی به صورت مؤثر دنبال کرد. کلید زدن این پروژه شرطی سازی جامعه، آن هم در حین انجام مذاکرات در حالی است که سال ۹۴ و در مقطعی که برجام در بخش بررسی در نهادهای تصمیم‌ساز بود، دقیقا همین رویکرد توسط اصلاح‌طلبان و کارگزاران اجرا شد تا جایی که شخص رئیس‌جمهور وقت، آب خوردن کشور را هم به برجام و مذاکرات گره زد اما در نهایت عایدی کشور خروج آمریکا از این توافق، اضافه شدن ۱۵۰۰ تحریم جدید به آن بود.‌ درواقع ایالات متحده با استفاده از تمام باگ‌های موجود در آن توافق سعی داشت کشورمان را تحت فشار بی‌سابقه یا به قول خودشان فشار حداکثری قرار دهد. اگر بخواهیم خیلی دقیق‌تر این موضوع را بررسی کنیم، متوجه می‌شویم وقتی ترامپ از برجام خارج شد تا آخر دولت روحانی، حداقل ۲۷۱شخص و ۲۵۹نهاد ایران، ۳۳هواپیما و ۱۱کشتی و ۱۳۹نهاد خارجی مثل شرکت‌ها و بانک‌ها را به‌خاطر روابط اقتصادی با ایران تحریم کرد. علاوه‌ بر آن ۸۰۲ تحریمی که قبلاً وجود داشت و قرار بود طبق برجام به‌اصطلاح لغو بشود را هم دوباره برگرداند و مجموع تحریم‌های ترامپ در دوره برجام و در دولت خود روحانی به چیزی نزدیک به ۱۵۰۰تحریم رسید.