دشواری مطالعات پراکنده در دانشگاه‌ها و مراکز صنعتی مختلف نشان داد برای رسیدن به اهداف بزرگ نیاز به ایجاد یک تشکیلات مستقل وجود دارد. از همین رو ایالات‌متحده آمریکا از حدود 75 سال پیش اقدام به تشکیل آزمایشگاه‌های ملی کرده که نقش مهمی در تحولات حوزه علم و فناوری آن کشور داشتند.
رضا یوسفی، استاد بیوشیمی مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک دانشگاه تهران در مقاله‌ای با عنوان «مروری بر ماموریت‌ها و دستاوردهای مهم آزمایشگاه‌های ملی ایالات‌متحده آمریکا» اطلاعات مبسوطی از این آزمایشگاه‌ها ارائه کرده است. در این مقاله ابتدا به پیشینه ایجاد آزمایشگاه‌های ملی اشاره شده و پس از معرفی آزمایشگاه‌های ملی ایالات‌متحده آمریکا به ضرورت تشکیل مجموعه‌های آزمایشگاهی در ایران نیز می‌پردازد. گزیده‌ای از این مقاله‌ را در ادامه می‌خوانید.

شکل‌گیری آزمایشگاه‌های ملی از کجا جدی شد؟
سرآغاز پیدایش آزمایشگاه‌های ملی که حاصل سرمایه‌گذاری عظیم در تحقیقات علمی و فناوری است به بحبوحه جنگ جهانی دوم برمی‌گردد. در سال 1943 فعالیت آزمایشگاه لوس‌آلاموس به‌عنوان اولین آزمایشگاه با هدف پاسخگویی به نیازهای نظامی آغاز شد و درنهایت دانشمندان برجسته این پروژه طی 27 ماه به دستاورد و محصول نهایی دست یافتند. این آزمایشگاه درسال 1981 رسما به آزمایشگاه ملی لوس‌آلاموس تغییر نام داد. درسال 1952 آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور تاسیس شد تا رقیب لوس‌آلاموس باشد. با پایان جنگ سرد و با تغییر شرایط سیاسی و بین‌المللی تمرکز هر دو آزمایشگاه به ماموریت‌‌های غیرنظامی معطوف شد. آزمایشگاه لوس‌آلاموس از سال 2008 به بعد دستاوردهای مهمی به جهان عرضه کرد و امروز این آزمایشگاه که در گستره‌ای حدود 5500 هکتاری بنا شده، به یکی از مراکز علمی و فناوری بزرگ جهان تبدیل شده است که در حوزه‌های مختلفی همچون امنیت ملی، اکتشافات فضایی، همجوشی هسته‌ای، انرژی‌های تجدیدپذیر، پزشکی، فناوری نانو و ابررایانه فعالیت‌های چشمگیری دارد. همچنین در شرایط حاضر آزمایشگاه ملی لوس‌آلاموس بزرگ‌ترین مرکز علمی و فناوری در شمال نیومکزیکو و یکی از کارفرمایان مهمی است که تقریبا 8762 عضو ثابت تمام وقت، 1613 دانشجو، 452 پژوهشگر پسادکتری، 505 پیمانکار، 1143 کارگر و 277 نیروی نگهبان دارد....ادامه مطلب