زینب مرزوقی، خبرنگار گروه جامعه:«مراسم سنگین شب سوم تمام شد و برگشتیم تکیهگاه، نخوابیده بودیم و سر صبحی بنا بود روی شعرهای شب چهارم کار کنیم که یکی از خانمهای درگیر با اعتیاد آمد دم در و گفت باردار است و همسرش نمیتواند او را به بیمارستان ببرد. رفتیم بیمارستان و تمام کارهای آن خانم را شخصا انجام دادم و وقتی برگشتیم ظهر شده بود و تازه نشستیم سر شعرها... انگار نه انگار که امشب باید برای ۱۰ هزار نفر بخواند! حال آن یک نفر همان قدر مهم بود که شب آن ۱۰هزار نفر. خدا بیخودی کسی را عزیز نمیکند... » روز گذشته کاربری در توییتر این روایت را همراه با تصویر رضا هلالی مداح منتشر کرده بود. محرم که میآید برخی از هموطنانمان که در فضای روشنفکری سیر میکنند به نذری دادنها ایراد میگیرند که چرا این نذریها میان خانوادههای کمبضاعت و در راهی که باید خرج نمیشوند؟ اما خب شاید کمتر کسی بداند که همین هیاتهای بزرگ و مداحهای معروفی که در مجالسشان شرکت میکنیم یا در سوشالمدیا صوت و تصویر مداحیهایشان را به اشتراک میگذاریم، همین هیاتها و حضور در هیات را به یک ظرفیت جهت کنش اجتماعی و پویش خیرخواهانه هم تبدیل کردهاند. یعنی جایی که پرچم عزای حضرت اباعبدالله در آن برافراشته شده همزمان نام یک خیریه را هم به یدک میکشد و از این شور دینی در جهت امور اجتماعی، خیرخواهانه و کمک به همنوع و هموطن هم استفاده میشود. فعالیتهای خیرخواهانه مداحان و هیئات، نشان داد حضور در مکتب اهلبیت(ع) مرام و مسلک است و بسته به مجالس روضه یا شادی اهلبیت نیست، بلکه کسی که حبِ حضرت امیرالمومنین و اولاد ایشان را در دل دارد، نسبت به آسیبهای اجتماعی و اجتماع اطراف خود نیز دغدغه اجتماعی بالایی دارد و درنهایت از این شورِ حسینی در قالب کمک به هموطن و بهعنوان موتور محرکه خود در این راه استفاده میکند.
متن کامل را اینجا بخوانید.