مریم فضائلی، خبرنگار گروه فرهنگ:سال‌ها از واقعه عاشورای حسینی گذشته؛ واقعه‌ای که خیر مطلق در برابر شر مطلق قرار گرفت و تلخ‌ترین صحنه‌ها و در عین حال خدایی‌ترین صحنه‌ها را خلق کرد. با گذشت این همه سال بارها و بارها، کربلا موضوعی شده برای آنکه هنرمندی، هنرش را در جهتی به کار گیرد که نام ابا‌عبدالله در آن می‌درخشد. بعضی از هنرمندان هستند که یاد و نام‌شان تداعی‌گر محرم است. تابلوی «عصر عاشورا» از استاد فرشچیان، «مختارنامه» داوود میرباقری، «سوره» مسعود دیانی و... واقعه کربلا آنقدر ابعاد مختلف و ناگفته‌ای دارد که لازمه پرداختن به هرکدام آنها هنر و زاویه دیدی متفاوت می‌طلبد. آنچه در این گزارش می‌خوانید بیشتر در مورد سعادتی است که نصیب این هنرمندان شده است؛ هنرمندانی که با شنیدن نام‌شان، آثار عاشورایی آنها در ذهن مردم حک می‌شود.
شعر و شور حسینی
سوگواران عاشورا در محفلی که به یاد امام حسین(ع) جمع می‌شوند، پذیرای شعر و شعور حسینی هستند و شاعران اهل‌بیت، بنا به فرصت آن محفل یکی از ویژگی‌های اصلی آن مجلس خواهند بود. در سال‌های اخیر به لطف شبکه رسانه‌ای، نمونه‌های زیادی از شعرخوانی شاعرانی دیده‌ایم که در مجلس امام حسین(ع) شعر خواندند. یکی از مشهورترین‌هایش شعرخوانی‌هایی که در فضای مجازی بازنشر وسیع دارد، شعرخوانی شورمند محمد سهرابی است. محمد سهرابی از جمله شاعرانی است که در سرودن شعر برای اهل‌بیت(ع) رد و نشان خوبی از خود به جای گذاشته است. نوع شعرخوانی و حالت شوریدگی‌اش هنگام شعر خواندن برای مخاطب تا عمق جان نفوذ می‌کند و یک روضه تمام عیار است. یکی از ویژگی‌های شعر محمد سهرابی تصویر‌سازی است و به نظر می‌رسد که این تصویر‌سازی را از شاعر مورد‌علاقه‌اش صائب تبریزی وام گرفته است....
متن کامل را اینجا بخوانید.