میلاد جلیل زاده، خبرنگار گروه فرهنگ:«مستوران» اولین سریال تلویزیونی صداوسیما بود که بیلبوردهای تبلیغ آن سطح شهر را فرا گرفت. این سریالی ۲۶ قسمتی از شبکه یک سیما پخش شد و احتمالا در ماه‌های آتی فصل دوم آن پخش خواهد شد. پس از آن نوبت به «گیلدخت» رسید و حالا سریال «سوران» هم روی بیلبوردهای شهری رفته است.
دیدن بیلبوردهای تبلیغاتی سریال‌های تلویزیون در سطح شهر شوک عجیبی بود. فیلم‌ها و سریال‌های شبکه نمایش خانگی اگر چنین تبلیغاتی بکنند عجیب نیست. آنها اشتراک می‌فروشند یا بلیت‌فروشی اکران آنلاین دارند ولی درآمد صداوسیما از راه فروش تبلیغات است؛ یعنی باید چنین باشد. طبیعتا بیشترین درآمد صداوسیما بابت پخش آگهی باید یا از مسابقات ورزشی خصوصا فوتبال باشد یا از پخش سریال‌ها و برنامه‌های سرگرمی‌محور پرمخاطب. اینکه یک سریال تلویزیونی برای دیده شدن نیاز به تبلیغ در سطح شهر پیدا کند می‌تواند نشانه تغییر شرایط عمومی جامعه باشد و همخوان نشدن و همراه نشدن ریل‌گذاران مدیریتی صداوسیما با این تحولات. نصب بیلبوردهایی که آگهی تبلیغاتی برای تماشای یک سریال هستند عمل کاملا واکنشی است که نشان می‌دهد صداوسیمایی‌ها متوجه شده‌اند مشکلی پیش آمده، اما عمق و ریشه آن را درک نکرده‌اند و کاری هم که به‌عنوان واکنش به این موضوع انجام دادند از همین عدم درک نسبت به ریشه‌های موضوع برآمده است. اگر فیلم یا سریالی که مخاطب قرار است برای دیدنش پول بپردازد در بیلبوردهای شهری تبلیغ شود این پیام روانی را به مخاطب می‌دهد که داریم تبلیغ می‌کنیم تا کالایمان را بفروشیم اما اگر برای تبلیغ اثری که نمایش آن مجانی است پولی پرداخت شود و روی بیلبوردهای شهری برود این پیام ضمنی به مخاطب داده می‌شود که داریم برای دیده شدن کارمان خواهش و تمنا می‌کنیم....
متن کامل را اینجا بخوانید.