سجاد عطازاده، مترجم:یه میو خین (پژوهشگر انستیتو صلح ایالات‌متحده) و لوکاس میرز (پژوهشگر جنوب شرق آسیا در مرکز ویلسون) در مقاله‌ای با عنوان «آیا میانمار خط مقدم جنگ سرد جدید است؟/ چگونگی شکل دادن به جنگ داخلی برمه از سوی چین و آمریکا» که در وب‌سایت فارن‌افرز منتشر شده، میانمار را عرصه جدید رقابت ایالات‌متحده و چین معرفی می‌کند. اگرچه این مقاله با نگاه سوگیرانه غربی و بدون توجه به مسائلی مانند قتل‌عام مسلمانان میانمار توسط ارتش این کشور، سکوت آنگ سان سوچی و دیگر مدعیان طرفدار دموکراسی و سابقه خونین آمریکا در منطقه آسیای جنوب شرقی نوشته شده است، اما می‌تواند ضمن روشن کردن ابعاد جدیدی از مساله میانمار، عمق رقابت چین و آمریکا در منطقه آسیای جنوب شرقی را نشان دهد. در ادامه متن ترجمه این مقاله را می‌خوانید.

از زمانی که ارتش برمه طی کودتایی در اوایل سال 2021 قدرت را به دست گرفت، این کشور درگیر وضعیتی مرگبار بوده است. آنچه با اعتراض توده‌ای مسالمت‌آمیز علیه حکومت‌نظامی آغاز و سپس به مقاومت مسلحانه تبدیل شد و این کشور را دوباره به سمت جنگ داخلی برد. این درگیری از آن زمان و با کنار هم قرار گرفتن نیروهای جدید طرفدار دموکراسی و گروه‌های مسلح قومی که دهه‌ها با دولت مرکزی مبارزه کرده‌اند، به یک شورش طولانی تبدیل شده است. در میان نشانه‌های فزاینده بروز یک بن‌بست راهبردی، هم حکومت‌نظامی و هم مقاومت به نظر مصمم به مبارزه هستند. کشورهای همسایه نیز تلاش‌هایی در راستای میانجیگری داشته‌اند اما چشم‌اندازی از نیل به صلح از طریق مذاکره وجود ندارد.
در بیشتر دوسال گذشته، بحران برمه علی‌رغم اینکه در هنگامه تشدید تنش‌ بین قدرت‌های بزرگ رخ داده بود، کمتر مورد توجه ایالات‌متحده و چین قرارگرفته است. واشنگتن و شرکای آن حمایت خود را از جناح طرفدار دموکراسی میانمار ابراز کرده‌اند، اما ملاحظات ژئوپلیتیکی تمایل آنها را برای اقدام قهرآمیز علیه حکومت‌نظامی محدود کرده است. درعین‌حال، اگرچه پکن از برخی جهات طرفدار دیکتاتوری نظامی است اما در ابتدا تصمیم گرفت منتظر بماند و به تماشای روند اوضاع بنشیند.
اما این خویشتن‌داری قدرت‌های بزرگ اکنون درحال شکستن است. پکن با تلقی نادرست از چندین تحول موجود به‌عنوان نشانه‌هایی مبنی‌بر اینکه نیروهای ضدرژیم میانمار درحقیقت نیروهای نیابتی آمریکا هستند، با عزم فزاینده‌ای برای حمایت از حکومت‌نظامی حرکت می‌کند. نتیجه چیزی است که می‌توان آن را «جنگ سردی شدن» نامید: جنگ داخلی سبب مداخله‌ قدرت‌های بزرگ شده است، زیرا هرکدام از آنها بر این گمان هستند که انفعال سبب منتفع شدن طرف مقابل خواهد شد....

متن کامل را اینجا بخوانید.