ابوالقاسم رحمانی، دبیر گروه جامعه:چندوقت پیش در جمع دوستان رسانه‌ای صحبتی شد در ارتباط با اینکه چرا اینقدر فیک‌نیوزها مرجعیت پیدا کرده‌اند و رسانه‌های رسمی به حاشیه رفته‌اند. چرا مثلا جایی مثل صداوسیما که اتفاقا دسترسی‌های بهتر و بیشتری به اخبار رسمی و درست دارد نمی‌تواند مرجعیتش را بازیابی کند و برعکس رسانه‌های مجازی که معلوم نیست اطلاعات‌شان را از کجا می‌گیرند و چطور منتشر می‌کنند و چه قصد و نیتی دارند اینقدر بین مردم محبوبند و این همه مخاطب دارند. بحث طولانی بود و نظرات مختلفی هم ارائه شد اما از همه آنها مهم‌تر بخش دیگری از صحبت‌ها بود که روی مصادیق خاص خصوصا بعد از اتفاقات و اغتشاشات سال گذشته حرف می‌زدیم. درباره اینکه یک نفر دست به هر نوع از جنایت زده، محکوم و اعدام هم شده اما بعد از آن رسانه‌های خاص او را تبدیل به قهرمان مظلومی کرده‌اند که انگارنه‌انگار مرتکب جنایاتی شده و اتفاقا در حقش ظلم هم شده و نباید او را به سزای اعمالش می‌رساندند. اینجای صحبت‌ها رسیدیم به کنش رسانه‌ای برخی از قوا و سازمان‌ها و ارگان‌های خاص مثل قوه قضائیه، نیروی انتظامی و... که در مواجهه مستقیم با بسیاری از این موضوعات و موارد هستند. برای مثال بعد از شهادت کیان پیرفلک و روح‌الله عجمیان و موارد مشابه تصاویر، فیلم‌ها و اطلاعات دست‌اولی در اختیار نهادهای امنیتی و قضایی بود اما به هر دلیلی هیچ‌کدام از آنها در بحبوحه شکل‌گیری سناریوهای جعلی منتشر نشد و همین باعث ماهیگیری جریانات خاص از آب گل‌آلوده شد. یا مثلا طی سالیان مختلف، خصوصا سال‌های اخیر دادگاه‌های زیادی برای مجرمان بزرگ اقتصادی و امنیتی و... برگزار شد و به اتهامات و جنایات آنها رسیدگی شد، اما یا هیچ خبر و اطلاعی از آنها منتشر نشد یا اینکه آنقدر دیر کانالیزه شده و بعد اخبار مربوط به آنها منتشر شد که کمترین اثری در روایت و خط خبری ایجادشده نداشت و نگذاشت. اینها را بارها و بارها گفتیم و در همین روزنامه «فرهیختگان» نوشتیم و مطالبه کردیم....
متن کامل را اینجا بخوانید.